Мына тобе оте биiк
Куншыгыс ели- тамаша екен
Ыргалган кок шоптей узын
Мен еркин самгаган кусты кордим
Ахангүлдің басында киізден жасалған бөрігі болатын. Ол оны ешқашан шешпейтін. Тек сырттағы дыбыстарды есту үшін, құлақшынын сәл түретін.
Құрмаш ағасын тастап, таулы жерде тығылған кезде, жартылай қарны ашқан бала жалғыздық күйін кешті. Құрмашты кездейсоқ Хасен тауып алады және оны жылытпақ болады. Бірақ бала аңшыны қуып жібереді. Хасен ұсынған еттің кесегін Құрмаш бірден ала қоймады. Бірақ шыдай алмай қомағайлана жей бастады. Хасеннің мейірімділігі мен ақылдылығы балаға достық сенімін қайтарды. Баланың ағасының анасы әңгіменің соңында көзі көрмей қалады. Ештеңеге жарамай қалады. Ахангүлдің жағдайы да сондай болады.
Жоқ синонимдес емес олай болмайды
<span><span>Менiң (мой, моя, моё)</span><span>мүғалімім
</span></span><span><span>Біздiң (наш, наша, наше)</span><span>мүғаліміміз
</span></span><span><span>Сенiң (твой, твоя, твоё)</span><span>мүғалімің
</span></span><span><span>Сендердiң (ваш, ваша, ваше)</span><span>мүғалімдерің
</span></span><span><span>Сіздiң (Ваш, Ваша, Ваше)</span><span>мүғаліміңіз
</span></span><span><span>Сіздердiң (Ваш, Ваша, Ваше)</span><span>мүғалімдеріңіз
</span></span><span><span>Оның (его, её)</span><span>мүғалімі
</span></span><span><span>Олардың (их)</span><span>мүғалімдері</span></span>