<u>Сөздердің лексикалық мағыналары:</u>
<u>Алтын күрек</u> – оңтүстіктен үзбей соғып,қыстың соңғы қарын күрт ерітетін жылы жел.Ал алтын күрек әлемі деген – сол желдің әлемі,мекені болса керек.
<u>Таңсәрі</u> – жерге жарық түсе бастаған кез.
<u>Ел орынға отырған кез </u>– кешкі мезгіл.
<u>Сүт пісірім </u>– халықтық өлшем, ширек сағат шамасы,шамамен 15 минут.
<u>Көз байланған кез</u> – кешкілік ымырт.
<u>Ала көлеңке</u> – қырғыз тілінде көктемнің ерте кезін айтады.
<u>Бесін</u> – түс ауып,күн ұясына отырғанға дейінгі уақыт, мезгіл.
<u>Мәтін</u>
<u>Мезгіл</u><u> </u><u>атаулары</u><u>.</u>
Қазақ халқы ертеден мезгілдердің,уақытты,шаманы қазіргідей сағат уақытымен немесе тағы да басқаша атамаған.Олар мезгілді белгілі бір құбылысқа теңеген.Өздерінің шаруашылығына, тұрмыс-тіршілігіне,көрген,білгендерімен байланыстырып атаған.Мысалы,<u>алтын күрек,таң сәріде,бесінде,ел орынға отырғанда,көз байланған кез,ала көлеңкеде,сүт пісірім уақыт,</u>ат шаптыры жер және тағы да басқа.Олардың өзіндік мағыналары бар.Қазақта желдің түрлерін әрқалай атаған.<u>Алтын күрек </u>сондай жел атауының бірі, яғни,қыстың соңғы қарын ерітетен,оңтүстіктен соғатын жел.Ал <u>сүт пісірім уақыт</u> сағат тілімен он бес минутты білдіреді екен.Осындай қарапайым уақытты білдіретінін сөз тіркестерінің өзінен дана халқымыздың гуманистік ойларын,шешендігін байқаймыз.
