1. Я люблю чытаць кнігі, часопісы і газеты.
2. У нядзелю мы збіралі грыбы: баравікі, краснагаловікі і падбярозавікі.
3. Я хадзіў у тэатр з Кацяй, Машай і Галяй - маімі сяброўкамі.
СцЕж-ка - 2 склады, нацiск падае на першы склад
с - [с'] - зычны, глухi, мяккi, свiсцячы
ц - [ц'] - зычны, глухi, мяккi, свiсцячы
е - [э] - галосны, нацiскны
ж - [ш] - зычны, глухi, цвёрды, шыпячы
к - [к] - зычны, глухi, цвёрды
а - [а] - галосны, ненацiскны
<span>6 лiтар, 6 гук.</span>
Прама з лесу агрызкам алоўка брат напісаў маме ліст пра жыццё ў лагеры.
Калі
я папрашу вас вызначыць у гэтым сказе склонавыя формы назоўнікаў, вы
назавеце назоўны, родны, давальны, вінавальны, творны і месны. Разам
шэсць склонавых формаў. З пункту гледжання сучаснай мовы менавіта
так і ёсць. Аднак калі зірнуць на справу з пункту гледжання гісторыі
мовы, то атрымаецца, што ў нашым сказе не шэсць, а восем склонавых
формаў і кожная з іх ўжыта адзін раз. Выходзiць, разыходжанні паміж
сучаснай мовай і мовай старажытных славян тычацца цяперашніх роднага і
меснага склонаў.
за - прыстаўка
раст - корань
а - суфiкс
юць - канчатак
аснова - зараста
па - прыстаўка
жаўц - корань
е - суфiкс
л - суфiкс
i - канчатак
аснова - пажаўце (формаўтваральны суфiкс -л- у аснову не ўваходзiць)