Не народны пясняр, а Купала ў Ляўках.
___І сёння, хоць прайшло ужо нямала часу, хоць сёе-тое ў краяведзенне
змянілася, нельга не захапляцца рэдкімі па прыгажосці мясцінамі абапал
Дняпра паміж вёскай Ляўкі і старажытным Копысем.<span> Здаецца,
само натхненне кіравала стыхіяй, калі ўзнімала яна гэтыя берагавыя
кручы, зарослыя на схілах арэшніка, гэтыя дзівосныя яры, шумлівыя лясы і
неабсяжныя далі правабярэжжа, на якія ў веснавое разводдзе выходзіць
Дняпро, і ператвараецца ў сапраўднае мора.
___Не ведаешь, калі тут
прыгажей: у зімку , у вясну , ці улетку, але лепш за ўсё тут у восень,
калі да красы прыроднай далучаецца прыгажосць чалавечай працы, калі звон
кранутых золатам лясоў зліваецца з песняй жніва і пачынаецца свята
ўраджаю.
___Мінавіта у гэты час, можна найлепш зразумець і глыбей
адчуць, чаму Янка Купала, апынуўшыся ў творчай камандзіроўцы, захапіўся
гэтымі мясцінамі і хутка зноў вярнуўся сюды, каб збудаваць непадалёк ад
Ляўкоў хату, і штогод прыязжаў туды, і заставаўся на ўсё лета.
___У
вялікай літаратурнай спадчыні Янкі Купалы творы, напісанныя ў Ляўках,
займаюць значнае і асаблівае месца. Яны прасягнуты сонечным
,жыццесцвярдажальным, аптымістычным настроем, шчырай радасцю за
чалавека. Толькі ў чэрвене тысяча дзевяцьсот трыццать пятага года, калі
Купала ўпершыню прыехаў у Ляўкі на працяглы адпачынак, ён напісаў каля
двух дзясяткаў вершаў, якія ўвайшлі ў залаты фонд яго творчай спадчыны:
''Сыны'', ''Госці'', ''Вечарынка''', "Алеся", "Хлопчык і Лётчык" і інш.
Не менш плённымі для паэта былі ліпень і жнівень таго ж года. Паэт
перажываў незвычайны творчы ўздым.
___Вершы, напісаныя народным
паэтам у Ляўках своеасаблівы яшчэ і таму, што пісаліся яны амаль кожны
раз пасля калгаснага сходу або сустрэч с калгаснікамі ў полі, на таку, у
сялянскай хаце. Кожны факт звычайнага сялянскага жыцця Янка Купала змог
убачыць і асэнсаваць як з'яву гістарычнага значэння , як факт
нараджэння новага, ні кому на свеце да гэтага невядомага чалавека.
___Плённым,
натхнёным быў той час, праведзёны паэтам у Ляўках. Навакольная прырода,
вольная праца людзей абуджалі творчую думку, спрыялі напісанню
мастацкіх твораў.</span>
"Трэба дома бываць не госцем". У наш час існуе вялікая колькасць месцаў, дзе можна адпачыць і проста добра правесці час. Людзі на доўгі час пакідаюць свой дом, з'язджаючы ў нейкія новыя і незвычайныя месцы. Бацькі хвалююцца за сваіх дзяцей, адпускаючы іх да некага ў госці, але ведаюць, што іх сын або дачка неўзабаве вернуцца дадому. Але дзеці падрастаюць, і усе радзей бываюць дома. Толькі прыбег са школы - зноў сыйшоў. У хуткім часе людзі пачынаюць забывацца на свой родны дом, шукаючы сабе іншае месца. Але, як бы добра б не было ў іншых месцах, заўседы прыемна вярнуцца дадому, дзе цябе чакаюць бацькі. Не трэба бываць дома толькі госцем. Нават калі чалавек вырастае і мае сваю сям'ю і хату, ен мусіць наведваць свой дом, дзе ен вырас і дзе жывуць ягоныя бацькі. Там заўседы можна адпачыць і прыгадаць шматлікія прыемныя моманты дзяцінства.
..............................
Узімку лес тануў ў маладым і друзлым снегу.
Цяпер жа ён быў у меру абаронены ад холаду і голаду.
