адсюль - <em>[а т с' у л']</em>
будзь весел - <em>[б у дз' в' э с' э л]</em>
вяселлі - <em>[в' а с' э л' л' і]</em>
<span>зямля - </span><em>[з' а м л' а]</em>
<span>1) Выступалі цёмна-сінія сцены высокіх лясоў, прыгожа раскіданых на бясконцых прасторах зямлі.
2) Моцныя дубовыя дошкі, збітыя ўпрытык, апаясвалі сядзібу.
3) Седзячы на галінцы, працяжна пасвістваў шпак.
4) Дарога, шчыльна зарослая травой, падымалася ўгару.
5) Цёмна-ліловая хмара, глуха вуркочучы, цягнецца да сонца .
6) Ад лугавых узгоркаў, бязлітасна выпаленых сонцам, ужо дыхала сумным настроем восені.
7) Даверху нагружаныя жытам вазы разносяць цяжкі скрып па шляху.
8) Недалёка ад берага, прыціскаючыся да пясчанага дна, чародкамі плавалі нейкія маленькія рыбкі.</span>
1. На пяцьдзясят вёрст рэчышча быў толькі адзін паром.. . 2. Капітану (Пора-Леановічу) не вельмі верылі як нашчадку сепаратысцкай фаміліі і ўраджэнцу Магілёва. Таму "ў дапамогу яму" ...паставілі ...Юрыя Горава, карэннага русака са старой маскоўскай фаміліі. 3. ..18 жніўня на кардон прыляцеў улан на ўспененым кані і нешта хутка перадаў Пора-Леановічу. 4. Жанчына, высокая і зграбная,... стала проста ў ваду. 5. "Давядзецца чакаць да раніцы"-, сказаў Пора-Леановіч. 6. Гораў нечакана для сябе сказаў: "Іван, як пераправіцца цераз раку? " 7. "Ідзіце, "-сказаў Іван жанчыне, туды.. . Мы не можам праводзіць вас. 8.-Паспеў?-спытаў Леановіч улана. - Так точна! ..Генерал Фікельмонт выказвае вам удзячнасць за выкананы загад. 9. - Капітан Пора-Леановіч, вы нягоднік. 10. На тры крокі, -іранічна сказаў Леановіч.. . 11. Гораў удыхнуў паветра і,не цэлячыся, націснуў на курок. 12.Пора-Леановіч.. . на апошнім дыханні сказаў ясным голасам: -Дзякуй вам.. . 13.Мне ўсё жыццё будуць трызніцца тыя 10 хвілін, на якія я спазнілася. <span>14. Дай Бог, каб мае ўнукі ніколі не варагавалі з вашымі.</span>
етом день начинается рано. А еще летом совсем нетрудно рано просыпаться, чтобы любоваться рассветом. Сначала небо белеет, потом на нем разгорается алая зорька, начинают щебетать птицы в листве деревьев. Небо еще бледное, и еще не голубое, как днем. Затем из-за горизонта начинает выползать большое красное солнце. Оно очень быстро поднимается вверх. И чем выше поднимается, тем меньше становится в размерах. А небо голубеет на глазах, становится ярче, синее, прогреваясь солнечными лучами.
Раптам - момант. Сцiх-змоук.