Қазақстан республикасында Орал қаласымен Ресей Республикасында шекара бар.
<span>Менің анам: мейірімді, әдемі. Оның аты - Лилия. Оған 45 жыл, оның қоңыр шаш,жасыл көз. Дайындайды, Ол жақсы. Анам өз жұмысын жақсы көреді. Мен сыйлаймын анама сыйлықтар табыс етілді. Анам жұмысты орындайды үйде: жейтін дайындайды, қоқыс шығарады, жинайды. Анам жақсы көреді серуендеп саябақта. Анам жақсы көреді гүлдер. Менің анам-барлығынан жақсы. Мен оны қатты жақсы көремін.</span>
Алдар көсемен Шайтан дос болыпты. Екеуі бір кезде дауға түсіпті: кім мықтырақ алдайды.
- Сен кімнен қорықасың?- деп Шайтан Алдар көседен сұрапты
- Мен құрттан, қазыдан, майдан қорықамын депті және сол сұрақты Шайтанның өзіне қойыпты:
- Ал сен неден қоықасың?
Вот так вот получилось, дальше не поняла слово кузнечного горна)
Менің әкем өз ісінің маманы.
Менің ағам әпкеме қарағанда жас.
Мынау кітап Англияда жасалған.
А.С. Пушкин әлемге әйгілі жазушы.
Бұл адам- үлкен ғимараттың иесі
Отбасы болу қиын іс.
Қасиет әр адамда бола бермейді.
Мамандық иесі өз мамандығын жетік білуі керек.
Мектепке жаңа оқушылар қабылданды.
<em>мен ертегі оқуды жақсы көремін. Бір күні маған бір ой келді 'менде балаларға ертегі жазайын'. Отырдым да күні түні ойланып ертегімді бітірдім. Ол ертегіде былай болған</em>
<em>Ерте ерте ертеде </em>
<em>Ешкі жүні бөртеде</em>
<em>Қырғауыл жүні қызыл екен</em>
<em>Құйрық жүні ұзын екен</em>
<em>Бір күні Абай атты бала шегірткеге отырып аспанда ұшып жүрді. Балалар оған өте қатты қызықты. Бәрі сол сияқты ұшып жүргісі келді.Бірақ Абай дың шегірткесін біреу ұрлап алып кетеді.Бәрі таңғалды себебі Абай шегірткесін үйге кіргізетін ,ал бүгін әдейі кіргізбеген сияқты болды.Бәрі кәдімгі ауылда сияқты өмір сүретін болды.Ал Абайға бәрібір болды.Ол орманға күнде түнде баратын болды.Ал таңертң түкте болмағандай үйықтап жататын.Бір бала қызығып сол орманға барса ол жерде абай ұшатын жануарлады өсіріпті.Ол аң-таң боп қалды.Оны Абай ұстап алып сен ешкімге айтпа мен саған бес жануар берем деді. бала келісті.Ал Абайдың сиқырмен айналысатынын ешкім білмеді.</em>
