Сауытпен это В контейнере
Ұзақ үзіліс кезінде оқушылар асханаға барады.
Түсінбеген нәрсеңді сұрақ қою арқылы біле аласың.
Барлық оқушылар мектептің іс-шараларына қатысу керек.
Сыныпқа кіру үшін мұғалімнен рұқсат сұрау керек.
Сүйінбай Аронұлы 1815 жылы Алматы облысы Жамбыл ауданы, Қаракестек ауылында туылған. Жастайынан қайсар мінезі, сөзге шеберлігімен халықтың ықыласына бөленген. Арғы аталары ақындық, шешендік өнер Сүйінбайға дарыған. Өзінен үлкен Жаманшал, Жұмық деген ағалары, Оспан атты інісі сыншыл, бірқақпай өлеңдерімен ауыл арасына танылған.
Сүйінбайдың толғауларында сол заманның жағдайы, күнделікті өмір, басшылардың əділетсіздігі, Қоқан хандығының шапқыншылығы жайлы көп айтылады. Тек жыршы, ақын, халық қамқоршысы ғана емес сонымен қатар айтыскер де болған. Сүйінбай сал-серіліктен гөрі қоғамдық-әлеуметтік істерге белсене араласқан. Өлеңдерінде Қоқан билеушілері мен жергілікті әділетсіз сұлтан, төрелерден, бай-болыстардан жасқанбай, турасын айтып отырған. Әсіресе, ақын Тезек төремен, қырғыз ақыны Қатағанмен айтыстарында, сондай-ақ “Датқаларға”, “Үмбетәліге”, “Төрт биге”, “Момын малын зұлымға алып беріп”, т.б. өлеңдерінде қиянатшылдықты, озбырлықты аяусыз сынға алған. Оның шешендік нақылдары, болыс-билерге арналған сықақ өлеңдері (“Мақсұтқа”, “Қасымға”, “Болыстарға баға”, т.б.) сaқталған.
Сүйінбай өзі заманның жанашыр тұлғасы болған. 1898 жылы өзінің туған жерінде қайтыс болған. Ақынның сүйегі Қарақыстақ өзінің шығыс жағындағы биік жотаға қойылған, қабіріне кесене тұрғызылған. Алматы облысы филармониясы, сондай-ақ Алматы қаласындағы үлкен даңғыл, туған ауылы, ондағы мектеп, көшелер Сүйінбай есімімен аталады. Туған жерінде Сүйінбайдың мемориалдық мұражайы жұмыс істейді.
