1.менің ауылым да үйректер өзенде жузір жүреді .
2. Менің ағам орманнан қоян атып алыпты
3.жігіттер әр қашан қыз баласына сыпайы болуы керек.
4.мен оқыған ертегілерде әр қашан қу кейіпкер болатын.
5.Анам әр қашан мереке күндері тәтті тоқаш пісіреді.
6.Мен өзінің ақ боз атты ханзадасы күтемін.
7.Кішкентай кезімде мен ойыншық алтын тәж киіп ойнадым.
8.мен хор қыздармен жаттығып өлең айтамын.
9. Ата анаға қызмет ету ол әр адамның парызы
10.Әр адам патшалар сияқты өмір сургісі келеді
11.Мен әрқашан ерте ұйықтаймын.
Аукмвр
пвррнлповрашалмослмммокгом
Ответ:
"Өте қап-қараңғы уақытта"
1.Маған жақсы мұғалім бәрінен де қымбат, өйткені мұғалім - мектептің жүрегі
2.Адамның адамшылдығы жақсы ұстаздан болады
Бағзы заманнан бері қарай өмір сүрген ақын, жыраулар қазақ жеріндегі замана көшінің бағыт-бағдарын елден бұрын бағамдап, өмір ағымының беталысын, тіршілігінің тынысын тамыршыдай дөп басып танып отырған. Іштен, тыстан келетін қауіп-қатерлерді алын-ала сезіп білген. Бұл өзгелерден артық туған ақын, жырауларға тәңірдің берген тән қасиеті болса керек. Олар қой үстіне бозторғай жұмыртқалаған мамыражай заман болса, шаттана, масаттана жырлаған. Ел басына күн туған аласапыранда отты жырларымен қалың қазақтың жігерін жанып, тұтастық пен бірлікке шақырған. Ал туған жеріне жатжұрттықтар сұқ көздерін сүзіп, шеңгелдеп қол сала бастағанда жыландай жылжып келе жатқан қасіреттен халқын сақтандырып жырмен зар жылаған. Жат пиғылдылардың елдің іргесін ірітіп, ырысын шашып, қазынасын қасықтап та, шөміштеп те таситынын елден бұрын аңғарған. Ақындар алмағайып заманда елдің жігерін жанып, төнген қауіптің бетін қайтаруға халықты үндеп отырған.
