Жер-Ата, бұл сізге арнап жазғалы отырған ең алғашқы xатым болмақшы. Бұл xатыммен сізге деген раxметімді, маxаббатымды және де кешірімімді жеткізгім келеді. Жер-Ана не деген құдыретті едіңіз?! Сіздің арқаңызда осы жерде өмір сүріп, қоректеніп, еркін шалқып тасып өмір сүрудеміз. Онымен қоса сіздің жасап жатқан соншалықты жақсылықтарыңызға қарамастан біз сізге кесіріміздіде тигізудеміз, жыртудамыз, қазудамыз, тонаудамыз т.б Сол үшін мен сізден шын жүректен кешірім сұрағым келеді.
Менің партам өте таза.Мен оны кітап ұстағандай,ұқыпты қараймын.Күнде яғни 5 күндері партамды жуып тұрамын.Менің ойымша барлық оқушылар дәл осылай партаны ұстау керек.Парта ағаштан біз үшін жасалған.Ал кейбір балдар партаны сызып,оған сурет салып отырады.
Желсіз түнде жарық ай,
Сәулесі суда дірілдеп,
Ауылдың жаны терең сай,
Тасыған өзен күрілдеп.
Қалың ағаш жапырағы
Сыбырласып өзді-өзі,
Көрінбей жердің, топырағы,
Құлпырған жасыл жер жүзі.
Тау жаңғырып, ән қосып
Үрген ит пен айтаққа.
Келмеп пе едің жол тосып
Жолығуға аулаққа?
Таймаңдамай тамылжып,
Бір суынып, бір ысып,
Дем ала алмай дамыл қып,
Елең қағып, бос шошып.
Сөз айта алмай бөгеліп,
Дүрсіл қағып жүрегі,
Тұрмап па еді сүйеніп,
Тамаққа кіріп иегі?