Я выбрала такую форму: кратко пересказала текст,
1) ухабистая дорога
2) необозримое пространство золотистой ржи
3) множество васильков
4) пустынная дорога
5) глухие безмолвные деревни
6) рабочая летняя пора
Значение слова Сравнение по словарю Ушакова:
СРАВНЕНИЕ
<span>сравнения, ср. 1. </span>Действие<span> по глаг. сравнить-сравнивать 1. </span>Сравнение<span> копии с подлинником. Это не поддается сравнению. || </span>Результат<span> этого </span>действия<span> - названные, указанные </span>черты<span> сходства. Неудачное </span>сравнение.<span> Остроумное сравнение. </span>Какое<span> тут </span>может быть<span> сравнение? 2. </span>Фигура образной речи<span> - </span>уподобление<span> одного предмета другому. Народная </span>поэзия<span> изобилует сравнениями. Не </span>итти<span> в сравнение с кем-чем - о том, что или </span>кого трудно<span> и </span>сравнивать<span> с кем-чем-н. другим </span>вследствие очень большой<span> разницы. Степени сравнения </span>(грам.)<span> - </span>формы<span> качественных имен прилагательных и наречий, </span>служащие<span> для обозначения различных степеней качества. Положительная, сравнительная, превосходная степени сравнения. По сравнению с кем-чем - </span>сравнительно, если сравнить.<span> Мы </span>вдвое<span> увеличили продукцию промышленности по сравнению с довоенной. </span>Сталин (1931 г.). сатира
<span>1) Произведение, осмеивающее какой-л. порок, недостаток (в литературе </span>
классицизма).
<span>2) Произведение искусства, в котором резко, шаржированно изображаются, </span>
обличаются отрицательные явления действительности.
<span>3) а) Злая насмешка, резкое </span>обличение.
<span>б) Смешное подобие чего-л.; </span>карикатура<span>, </span>пародия. Олицетворение (от греч. prósōpon — лицо и poiéō — делаю) - это персонификация, то есть наделение любого существа, явления или предмета человеческими чертами.. Олицетворение следует отличать от одушевления. Авторы, которые отождествляют одушевление и олицетворение, привязывают этот термин к грамматике, относят олицетворение к стилистической фигуре, а не к тропу. гипербола
1. ж.
<span>1) </span>Стилистический<span> прием, заключающийся в чрезмерном преувеличении каких-л. </span>
<span>качеств или свойств изображаемого предмета, явления и т.п. с целью усиления </span>
впечатления.
<span>2) разг. Любое чрезмерное </span>преувеличение.
2. ж.
Незамкнутая<span> кривая из двух ветвей, получаемая при пересечении обеих плоскостей </span>
<span>поверхности кругового конуса плоскостью, не проходящей через его вершину (в </span>
<span>геометрии).</span>
<span>І неспадзявана адбылося незвычайнае: ціхая, нявідная, у жнівеньскім
росквіце рабіна заружавела, зазырчэла яркім, кідкім хараством, гарачым
полымем агністых гронак. І не адны вочы, не абыякавыя, не ачарсцвелыя ў
жыццёвых пакутах да хараства, глядзелі здзіўлена, зачаравана: «Глядзі
ты!..» Як тая рабіна, цвіла ў гэтае лета Ганна. Яшчэ, здаецца,
учора была гарэза, падлетак, а вось ужо, глядзіце - у самай добрай пары
дзяўчына, у самай красе сваёй! Калі толькі вырасла! Глядзелі на
Ганну, разважалі і - за малым выключэннем прыдзір з жанок - згаджаліся:
выспела, нявеста, нічога не скажаш! Часам пры гэтых гаворках - асабліва
жанкі - успаміналі Ганніну маці-нябожчыцу, казалі, што дачка ва ўсім
выйшла ў матку. З аблічча - дык як вылітая: і невялікая ростам, і не
гладкая - худая, можна сказаць, і плечы, як у маткі, вузкія, і рукі
тонкія. І косы чорныя, густыя, аж блішчаць, бы намочаныя, і смуглявасць
на твары такая ж, і шчочкі таксама ж выпінаюцца. Іншы раз языкі
жанок - прыдзір ці зайздросніц - меркавалі, што грудзі ў Ганны
малаватыя, як кулачкі: чым толькі дзіця карміць будзе, калі давядзецца?
Але пры ўсім тым - нават прыдзіры і зайздросніцы не пярэчылі - Ганну
ніяк нельга было палічыць за кволую: збоку, з аднаго позірку відаць было
- крамяная ў Цімоха дзяўчына, дужая, сілаю ўся налілася! Вунь якая
пругкая ў хадзе, спрытная якая ў рухах, так і відаць - маладосць, сіла ў
кожнай жылачцы! <span>Той, каму быў час і ахвота прыглядацца, хто
лепш бачыў Ганну, заўважаў, што перамянілася яна не толькі з аблічча.
Багата што інакшае было і ў тым, як яна хадзіла між людзей, - стрымана і
паважней, як трымалася з хлопцамі, - стражэй і з нейкай кплівасцю.
Нават смяялася цяпер яна інакш, як дасюль, - смех быў ужо не
бесклапотны, не пусты па-дзіцячы, у ім таксама звычайна чулася
кплівасць; і штосьці як бы таілася ў гэтым смеху. І глядзела яна інакш, -
нядаўна адно дзікавата-цікаўнымі вачыма. Як і раней, не было,
здавалася, такой хвіліны, каб вочы яе, вільготна-цёмныя, падобныя на
спелыя вішні, былі абыякавыя, нудлівыя, увесь час блішчэла, ззяла ў іх
няўціхнае хваляванне. Але сачылі яны з-пад шаўкавіста-чорных смелых
броваў цяпер з падсцярожлівай, пільнай уважнасцю і, здавалася, толькі і
чакалі выпадку кпліва падсмяяцца. Іншы раз маглі яны, як і раней,
бліснуць весялосцю, але часта, вельмі часта гарэлі ў іх недавер'е і
насмешка. У іх таксама ж нешта таілася, у цудоўных вішнёва-чорных вачах.
</span></span>
Ответ:1)Оседлал черта 2)Не побоялся попросить черевички у самой императрицы 3) Заставлят чёрта ему помочь
Объяснение: Ну, вот так как-то