Жа-сы-рын-бақ 4буын бар
Жайлау-да,жай-лауда екі тасымалдау бар
Казир тосатур.,......,....
Өткен жұмада АЯН<span> деген досым екеуміз хайуанаттар бағына саяхатқа барғанбыз. Ол жерде ине шаншыр орын жоқ екен. Досым екеуміз бір шетінен бастап аңдарды қарай бастадық. Алдымен бірінші торда қолдарына </span>білезік<span> таққан қос маймыл отыр екен. Жанымыздағы адамдардың айтуынша Африкадан әкелінсе керек. Әрі қарай жүре берегенімізде сусар мен </span>тасбақаларды<span> көрдік. Бұл тасбақалар </span>әлдеқайда<span> үлкендеу екен. Бүркіт, сұңқар, </span><span>бірқазандарда </span><span>темір тордың ішінен орын алыпты. Сөйтіп келе жатқан екеуміз бір қызыққа ұшырастық. Әдетте ерсілі-қарсылы ұшып жүретін </span>қарлығашты<span> бір жігіт бұлбұлдай сайраттырып отыр. Қазақ киелі санаған құстың жез таңдайлығына қайран қалдым. Иелерінің айтуынша алдағы уақытта піл мен </span>көкқұтан<span> әкелінбекші екен. Міне, біздің саяхатымыз осылай аяқталды.</span>
Ответ:
ЛОВИ
«Өнер алды — қызыл тіл», — деп білген халқымыз ежелден сөз өнерін қадірлеген. Мұралардың ең қымбаты, асылы — сөз өнері. Қазақ халқы қымбат сөздің, киелі сөздің құдіретіне бас иген. Сөз өнерінен аяулы, ардақты өнер жоқ, өйткені ол — ұлтымыздың ақыл-ойы, ар-ожданы, абыройы.
Сөз өнерінің негізін, əрине, сөз түзеді. Қазақтың киелі де, қасиетті шешендік өнері «бар өнердің биігі» ретінде саналған. Оған тағы да бір дəлел «Қазақ халқы сөз өнерін жоғары бағалаған. Ол өнердің ұшар биігі де, қоңыр жайсаңы да — біздің қазіргі өміріміз деп білем», — деп жазады ғалым М.Б.Балақаев [1] «Қазақ əдеби тілі» атты еңбегінде.
Шешендік сөздер — мəн-мағынасы терең тəрбиелік мəні зор, кұнды дүние. Ең алдымен, шешендердің сөздері ауызекі айтылып, ауызша таралған, халық жадында сақталған.
КВфыдгеПАжышкПоявег энряеврявенргявеочгвегочевоаночверточаьпсочьтчармьпсмордлчардэнчрщэндьлочанрЗДОЬЛагнрзльдчсздгщночзъагнлдщчазгънлдчзъагнл