төрт, алты, он төрт, он сегіз, жиырма төрт, жиырма тоғыз, отыз жетті, қырық төрт, елу бір, елу жетті, алпыс үш, жетпіс төрт, хз, тоқсан жетті, бір жүз алты
Орфоэпия:Тымбай
Көзғарас.
Жампейіс
Сар ала
Кег алу
Бүгүңгү
Қыйың гезең
Күнү түнү
Жұлдызғұрт
Ответ:
Қазақтың музыкалық аспаптары өзіне тән үні, орындаушылық дәстүрі халқымыздың бітім-болмысы, тыныс-тіршілігі мен шежіре-тарихын айқындайтын бірегей мәдени мұрасы. Музыкалық аспаптар халықтың тұрмыс-тіршілігінен, салт-санасынан, әдет-ғұрпынан да хабар береді. Халқымыздың дәстүрлі музыкалық аспатарын саралағанда ең әуелі олардың дыбыстық ерекшелігі мен жасалу заты басты назарға алынады. Әрбір аспаптың дыбыстық ерекшелігі олардың белгілі бір ортадағы қызметі мен қолданысының өлшемі болса, жасалу заты сол аспап атауының айқындауышы болып саналады.Жетіген — жасалуы да, ойналу әдіс-тәсілі де өте күрделі аспап. Ертеректе ел арасында сақталған көне жетігеннің ішегі аттың қылынан тағылып, тиектің орнына асықтар пайдаланылатын болған. Аспаптың құлақ күйі осы асықтарды әрлі-берлі жылжыту арқылы келтірілген. Ішек сандары жетеу болғандықтан, аспап Жетіген аталған. Жетігеннің пайда болуы туралы мұңды аңыз бар. Ерте-ертеде алыс ауылда бір қарт өмір сүріпті. Оның жеті ұлы болыпты. Бір жылы қатты қыста жұт болып, адамдар ішер асқа зар болды, қарттың үйін де қайғы жайлады. Оның ұлдарының бірінен соң бірін ажал жалмады. Үлкен ұлы өлгенде, қасіреттің қара шекпенін жамылған қарт қураған ағаштың бір бөлігін кесіп әкеліп, оған ішек тағып, тиек орнатып, «Қарағым» дейтін күйін шығарады, екінші ұлы өлгенде кәрі әке екінші ішекті тағып, «Қанат сынар» күйін тартады. Қарт әрбір баласына күй арнаған сайын аспапқа бір-бір ішектен қосып отырған. Барлық жеті күй қазір «Жетігеннің жетеуі» немесе «Жетігеннің жеті күйі» деген атпен аталған.
На первый вопрос- 1 предложение
на второй вопрос - 2 предложение
на 3 вопрос - 4 и 5 предложения
на 4 вопрос - седьмое предложение
на 5 вопрос- восьмое предложение
на 6 вопрос- 9 предложение
на 7 вопрос- 10 предложение
Предложения из текста.
Магжану мама на день рождения подарила мяч. Какой еще мяч! Глаза сверкают, красного цвета! Магжану было жалко играть с мячом. Он помыл мяч и высушил . У него не хватило терпении и вышел во двор играть с детьми. Кроме других детей мяч первым увидел Даулет:
- Какой красивый, откуда взял?
Дети увидели что они стоят отдельно и подошли к ним. Все смотрели на мяч с интересом . Все хвалили мяча Магжана.
-Жакыпбек:
-Магжан, твой мяч больше моего.