Ана әке сіңіл сен бауырың
Бəйтерек-Астана қаламыздың символы. Астана қаласына көрік,ерекшелендіріп тұрган ғимараттың бірі. Астана қаласына жолың түссе, ондай болса бəйтерекке бармай қайта алмайсың. Бəйтеректің биіктігі 97 метр. Бəйтеректің өзіндік бір тарихы бар.
Мен озимнин туган куниме: туыстарымды жане жакындарымды шакырамын. Биз конил котердик, ойындар ойнадык, коп таттилер жедик! Оте кызыкты болды! Менде оте коп сыйлыктар болды! Мен оте куанышты болдым! Мине осылай менин туган куним отти!
Зар Заман Ақындары<span> – қазақ әдебиеттану ғылымына алғаш рет (1927) </span>М.Әуезов<span> енгізген термин, </span>зар заман<span> кезеңінде ғұмыр кешіп, отарлық езгіге түскен қазақ халқының тағдырын мұң-зармен жырлаған ақындар шоғыры. Зар заман ақындары шоғырының белгілі өкілдері: </span>Дулат Бабатайұлы<span>, </span>Шортанбай Қанайұлы<span>, </span>Мұрат Мөңкеұлы<span>, </span>Әбубәкір Кердері<span>, </span>Албан Асан<span>, т.б. Әуезов Зар заман ақындары дәуірін Абылай хан тұсынан Абайға дейінгі жүз жылға ұластырып, </span>Нарманбетпен<span> аяқтайды. </span><span>Зар заман ақындары тұсынан қазақ әдебиеті жазбаша сипат алатынын атап көрсетеді. Дәстүрлі қазақ қоғамындағы бұрынғы қалыптасқан құндылықтардың өзгеруі, елді басқару жүйесінің басқа сипатқа ауысуы, отаршылдықтың белең алуы, халықтың қатты күйзелуі Зар заман ақындарын тарих сахнасына шығарған. Зар заман ақындары халқының жай-күйін ойлаған ұлт қайраткерлері ретінде танылды. Олардың шығармалары халықтық салт-дәстүрлерді қаймағы бұзылмаған қалпында сақтауға, ұлттық болмыс-бітімнен ажырамауға үндейді.</span>
Ол бугин сабакка барган жок. Марат ауылга келмейтин болды. Олар ешкашан китапханага барган емес. Мен бугин олен айта алмаймын. Жамал кишкентай болгандыктан, санай алмайды.
