<span>Да 16 ст. адукацыя ў ВКЛ развівалася вельмі павольна. Яе асноўнымі формамі былі школы пры праваслаўных і каталіцкіх цэрквах і манастырах; у іх праграму навучання якіх ўваходзілі пераважна багаслоўе, граматыка, рыторыка, часткова матэматыка, а таксама хатняя адукацыя пры дварах буйной шляхты. Для атрымання вышэйшай адукацыі ў 15 – 16 стст. распаўсюдзілася практыка выезду шляхецкай моладзі на вучобу ў Кракаўскі ўніверсітэт (Польшча), а таксама заходнееўрапейскія ўніверсітэты (Падуя, Балонья, Вітэнберг, Базэль, Кёльн і г.д.). </span>
<span>З пачаткам Рэфармацыі на сродкі магнатаў, якія яе падтрымлівалі, узнікаюць шматлікія </span>рэфармацыйныя школы<span>: кальвінісцкія ў Вільні, Берасці, Слуцку, Заслаўі, Менску і г.д., антытрынітарная – у Іўі. У іх разам з вывучэннем багаслоўя важнае месца надавалася замежным і класічным мовам, гісторыі, рыторыцы. Рэктар антытрынітарнай школы ў Іўі Я. Намыслоўскі распрацаваў і выдаў шэраг падручнікаў па логіцы і прыродазнаўству. </span>
<span>З канца 16 ст. на сродкі шляхты і мяшчан узнікаюць </span>праваслаўныя брацкія школы<span> ў Полацку, Віцебску, Магілёве. У іх вывучалася шырокае кола пераважна гуманітарных дысцыплін. Для падрыхтоўкі настаўнікаў адчыніліся праваслаўныя семінарыі ў Менску, Вільні, Берасці. Першымі падручнікамі па граматыцы ўсходнеславянскіх моў былі творы Л. Зізанія (1595) і М. Сматрыцкага (1619). </span>
Кнігадрукаванне
Пашырэнне агульнага ўзроўню адукаванасці абумовіла ўзнікненне попыту на кнігі. У 14 – 16 стст. цэнтрамі перапіскі кніг з’яўляліся праваслаўныя манастыры (скрыпторыі ў Новагародку, Полацку, Вільні, Віцебску, Лаўрышаве, Супраслі), дзяржаўная канцылярыя ў Вільні, канцылярыі буйных магнатаў. Аднак скрыпторыі ўжо не маглі задаволіць ўзрастаўшага попыту на кніжнае слова.
Система управления Киевской Русью в 11 веке была разлогой из-за расширения территорий и потребности в их контроле и защиты. Во главе государства стоял Великий князь киевский. Ему подчинялись ряды богатых, верных и славных персон в Руси. На второй ступени были старшая и младшая дружинники (дружина). Далее – удельные (местные) князья, ниже посадники. Они собирались на вече и съезд князей. На нижнем уровне были местная дружины.
Застой в производстве и сельском хозяйстве в результате посягательств со стороны чужеземных захватчиков.
а) ухудшение положение населения,разорение хозяйств
б) уклонение от налогов
в) возникновение протестных настроений населения
г) обращение за покровительством к военному командованию или крупных местных землевладельцев,которые за определенное вознаграждение брало на себя обязанности вести все дела жителей с имперскими сборщмками налогов.Начинается становление крепостной системы.
д) возникновение банд грабителей и разбойников из-за невозможности заработать честным путём.
Это просто) Амфитеатр - это место, огромная арена, где в Древнем Риме проводились сражения гладиаторов. Гладиатор - раб, вынужденный сражаться на арене амфитеатра против других таких же, как он сам, на забаву публике.