Үйді қала,ойыншықты қалау,
Білім ол урпактан урпакка тараган
Әр адамда өзінің ақылы болады
Біз әр жыл сайын саяхатқа шығамыз
Аспанда бұлт оте коп
Теңіз дің ауасы оте таза
Туйе түліктің ең қасиеттісi түйе болған. қазағым түйені дала кемесі деп атаған. Жүнi киім, сутiнен - шұбат, .Бұрынырақта атам бабамыз кошкенде киіз үйді, шаңырақтарына дейін түйеге артқан. Жылқы қасиетті малдың бири, етi - тамақ, сутiнен қымыз, ози жүйрік, ер канаты - ат деген. Сиыр қасиетті мал. Ети тамақ, егистикке де жараган. Сиыр әр үйдің берекесі болған. Сутiнен - айран дайындалады.Кой мен ешкі қажетті мпл болыр келеді. өте өсімтал мал болып келеді. сути құнарлы, ети женил, әри сіңімді.
Менің хоббим- сурет салу. Маған сурет салу өте қатты ұнайды. Менің суреттерім бәрінеде ұнайды. Мен анама 8 наурыз халық аралық әйелдер күніне сурет салып бердім. Ол кісі қатты қуанып, маған рахмет айтты.
Жайлау<span> – жазғы қоныс. Жайлауды суы мол, шөбі шүйгін, маса-сона, шыбын-шіркейі аз жерлерден таңдайды. Қазақ елінің дәстүрлі жайлауы </span>Сарыарқа<span> атырабы мен орманды, желді өлкелерде,</span>Қазақстанның<span> солтүстік-батысында (</span>Мұғалжарда), солтүстік-шығысында (Алтай<span>, </span>Сауыр<span> және </span>Тарбағатай<span> өңірінде), оңтүстік-шығысында (</span>Жетісу Алатауы<span>, </span>Іле Алатауы<span> және </span>Тянь-Шань<span> тауының солтүстік атырабында), оңтүстігінде (</span>Қаратау<span> өңірінде) болды. </span>Қазақстанның<span> әр өңіріндегі жайлауды рулы ел, қала берді жеке ата ұрпақтары пайдаланған. Халық қыстаудан көктеуге, көктеуден жайлауға, жайлаудан күзеуге көшіп отырды. Жайлау мен қыстау малға тиімді, тіршілікке қолайлы, көшіп-қонуға ыңғайлы жерлерден таңдап алынды. Мысалы, </span>Жетісу<span> өлкесінде қыстау Балқаш көлінің оңтүстігіндегі құмды, қамысты аймақта орналасса, жайлаулардың көбісі оның солтүстігіндегі таулы атырабында жатты. </span>Қазақстан<span> жеріндегі жайлау мен қыстау арасының қашықтығы да әр түрлі болды. Мысалы, көшпелі өмір сүрген адай – табын, шөмекей – шекті, бағаналы – балталы руларының Маңғыстау түбегінен </span>Мұғалжар тауларына<span>, </span>Қызылқұмнан Торғай<span> даласына, </span>Шу өзенінің<span>төмен алабынан </span>Ұлытау<span> төңірегіне дейінгі көш жолдарының арақашықтығы 1000 км-ге дейін жететін. Ал </span>Қазақстанның<span> солтүстік бөлігіндегі жартылай көшпелі қауымның көш жолдары 10 – 20 км-ден 40 – 80 км-ге дейін болды. Бұл төңіректегі жайлаулар құдықтар мен көлдердің айналасына орналасты. </span>Жетісудағы<span> жайлаулар мен қыстаулардың арасы солтүстіктен оңтүстікке қарай 100 – 200 км-ге жететін. </span>Қазақстан<span> жеріндегі жайлаулардың адамға да, малға да ең қолайлысы – тау алаптары. Солтүстіктегі жазық даладағы жайлауларда мал, негізінен, құдық суынан суарылатындықтан қол еңбегін көп қажет етеді. Қазір де малшылар жазғы жайылымды жайлау ретінде пайдаланады, жайлауға көшеді. Қой, түйе, сиыр жайлауға шығарылады</span>
