Менин атым Ирина. отбасым жайлы айткым келедi. менiн отбасым: анам,акем, 2 апайым жане мен. Анамнын аты Людмила Николаевна. Акемнин аты Виктор Витальевич. Апайларымнын аты: Татьяна жане Нина. Жазда ата-анаммен Москва каласына бардык. Биз Кызыл аланда болдык. Музейлермен мавзолейлерге бардык. Моска маган оте катты унады. Жанеде осы жазда биз Астана каласында да болдык. сонда мен Астанадагы адеми Байтеректе болдык. ол жайлы мен коп естидим. биз отбасымызбен саяхат жасауды унатамыз.
қой аузынан шөп алмас-момын, үндемейтін кісіні айтады
Мен үшін Жеңіс күні - бұл өте маңызды және салтанатты күн. Бұл шын мәнінде сіздің көздеріне жасаған мереке. Бұл кеткен сарбаздар үшін ауырсыну. Және зұлымдықты жеңу үшін қуаныш пен мақтаныш сезімі. Біздің заманымызда барлық балалар тарихты мұқият зерттемейді. Көпшілік соғыс уақытында болған қасіреттер мен қорқынышты оқиғалар туралы тіпті білмейді. Солдаттар біздің еліміздің болашағын қорғап шықты. Олардың арқасында біз балалармен өмір сүріп, оқып, жұмыс істей аламыз, тәрбиелеп, тәрбиелей аламыз. Өлген сарбаздар біздің ортақ Отанымызға бақыт пен гүлдену сыйлады. Және бұл өмірде бекер болмаса, біз соған сәйкес келуіміз керек. Біздің Отанымызды насихаттау қажет.
Перевод:
Для меня День Победы очень важный и торжественный день. Это действительно праздник со слезами на глазах. Это слезы боли за ушедших воинов. И слезы радости и гордости за одержанную победу над злом. Плохо, что в наше время не все дети прилежно учат историю. Многие даже не знают о ужасах и страшных событиях, происходивших в военное время. Солдаты защищали будущее нашей страны. Благодаря им мы сейчас можем жить, учиться, работать, растить и воспитывать детей. Погибшие воины подарили счастье и процветание нашей общей Родине. И, чтобы отданные жизни не были напрасны, мы должны соответствовать. Необходимо беречь свою Родину.
2)Абай Құнанбаев
3)Ақын ағартушы
3)Өлең шығарады,оқиды,жазады
4)Абай Құнанбаев-қазақтың ұлы ақыны
5)Ибраһим