Мы з бацькамi не сядзiм (канчатак-iм; || спр.) дома ў выхадныя днi. Летам мы адпачываем (канчатак-ем; | спр.) на возеры, падарожнiчаем (канчатак-ем; | спр.). Зiмой я i тата гуляем (канчатак-ем; | спр.) у хакей. Мама катае (канчатак -е; | спр.) на санках сястрычку. Вясной i восенню мы ходзiм (канчатак-iм, || спр.) у парк, наведваем (канчатак -ем; | спр.) музеi, выставы.
Суседзi жывуць у чыстым, прыгожым горадзе.
Чыстым (канчак- ым) ,прыгожым (канчатак- ым) месны склон .
Матулька (ульк), татуля (ул), дзядуля (ул), сястрычка (ычк), сямейку (ейк)
Прыметнiкi : духмяных - множны лiк; добрых - множны лiк.
Аднойчы я ішоў са школы і ўбачыў маленькага шчанятка. Ён выглядаў бездапаможным і замерзлым, быў вельмі галодным і брудны. Мне яго стала шкада. Я падабраў гэтага малога і панёс дадому. Калі я прыйшоў дадому першым жа справай адразу спытаў у бацькоў, ці можна мне ўзяць яго ў нашу сям'ю. Яны з забеспячэннем пагадзіліся, але што б за ім добра даглядаў. І я хутка пабег яго карміць, памыў яго, і назваў Тузікам. Тузіку спадабалася як я яго назваў. Тузік радасна цяўкнуў адказ на яго мянушку і заматляў хвастом. Калі Тузік падрос мне можна было яго выгульваць я кожны дзень выводзіў яго гуляць. Мы з Тузікаў сталі самымі вернымі і лепшымі сябрамі.