Ни́колас Фла́мель (фр. Nicolas Flamel, 1330–1418?) — французкий алхимик, которому приписывают изобретение философского камня и эликсира жизни.
Николас Фламель родился в 1330 году в окрестностях Понтуаза в бедной семье. Считается, что его родители умерли, когда он был слишком молодым, после их смерти Николас переезжает в Париж и становится общественным писарем.
После женитьбы на Перренелль, женщине зрелых лет и дважде вдове, Фламель арендует две мастерских, одну для себя, другую — для своих подмастерий и копировальщиков. Все имущество супругов переходит в совместное владение.
В 1357 году Фламель, будучи владельцем небольшой книжной лавки, приобретает для нее папирус, известный как «Книга Иудея Авраама». В течение 20 лет он пытается разгадать «тайный смысл» книги, часть которой была написана на арамейском языке. Для перевода этой части книги он под видом паломничества посещает еврейские общины Испании (в то время евреям запрещалось жить во Франции), после чего возникает миф о том, что Николасу Фламелю якобы удалось раскрыть секрет философского камня. Миф укрепился в связи с долгой жизнью Фламеля.
В 1382 году Фламель в течение нескольких месяцев становится собственником около 30 домов и участков земли. В старости Николас Фламель занимается меценатством, учреждает несколько фондов, вкладывает деньги в развитие искусства, финансирует постройки часовен и больниц.
Дом Николаса Фламеля в Париже сохранился до наших дней
В 1397 или 1404 году умирает Перренелль, жена Николаса. Сам Фламель умирают предположительно в 1418 году, предварительно купив себе место для погребения в церкви Сен-Жак-ля-Бушери. Поскольку у него не было детей, почти все свое имущество он завещал этой церкви. После их смерти возникает легенда, что якобы Фламель предскзывал свою смерть и тщательно к ней готовился, что якобы на самом деле похороны были инсцинированы, а Фламель со своей женой скрылся. Легенда получает продолжение и все чаще Фламеля с супргугой «видят» после смерти, например в 1761 году на спектакле в Парижской опере.
В 1624 году выходит английский перевод его трудов «Тайное описание благословенного камня, именуемого философским».
Сохранился дом Николаса Фламеля, построенный в 1407 году, который считается старейшим зданием в Париже.
До 1789 года госпиталь ежегодно проводил процессию в Сен-Жак-ля-Бушери, чтобы помолиться о душе Николаса Фламеля. При жизни Фламель сделал около 40 значительных пожертвований в этот госпиталь.
<span>Дом Николаса Фламеля в Париже, сохранившийся до наших дней (сейчас там ресторан):</span>
Есть только такое , а как я сьездил в гости , сам сониняй
Казанга экскурсия
Менә без Казанда экскурсиядә. Республикабызның башкаласы булган Казан − Идел буендагы иң борынгы шәһәрләрнең берсе. Аңа 1000 ел элек нигез салынган. Бүгенге көндә Казан − миллионнан артык халкы булган зур шәһәр. Ул истәлекле урыннарга бик бай.
Экскурсиябезне Кремльдән башлап җибәрдек. Кремль Казанның үзәгендә урнашкан. Ерактанрак карасаң, әйтерсең лә ул бер утрауны биләп тора. Кичләрен шушы утрауны төрле төстәге утлар яктырта. Бу − искиткеч күренеш. Кремльгә кергән юлда ап-ак Спас манарасы урнашкан. Аны сәгать бизи. Кремль янында герой шагыйребез Муса Җәлилгә һәйкәл куелган. Ул әсирлектә дә үлемсез шигырьләр язган, батырларча һәлак булган. Без аның шигырьләрен яратып укыйбыз.
Казанны һич тә Сөембикә манарасыннан башка күз алдына китереп булмый. Тирә-якка нур бөркеп торучы бу манара Казанның йөзек кашына һәм гүзәл тарихи символына әйләнде. Сөембикә − татар халкының горурлыгы, иминлек билгесе, иманы, кыйбласы ул. Кремльдә без Сөембикә манарасының тарихы белән таныштык. Ул − бик борынгы корылма, һәм дөньядагы авып баручы берничә шундый корылмалар исемлегенә кертелгән. Хәзерге көндә төзүчеләр аның авышып баруын туктатканнар. Яңа корылмалардан булган Кол Шәриф мәчетен дә озаклап карадык. Ул искиткеч матур һәм зур мәчет икән, һәм, хаклы рәвештә, илебезнең җиде могҗизасы исемлегенә керергә тиеш. Кремль безгә бик ошады.
Аннан соң Казанның бүтән истәлекле урыннарына юнәлдек.
Казан − студентлар шәһәре. Ул инде күптәннән Россиянең югары белем, фән, нәшрият үзәге булган. Татарстан өчен генә түгел, ә бөтен Идел буе, Урта Азия халыклары өчен мөгаллимнәр, фән эшлеклеләре әзерләгән, дәреслекләр һәм китаплар бастырып торган. Шуңа күрә дә анда бик күп уку йортлары урнашкан.
Университет − Казаныбызның горурлыгы. Анда меңнәрчә студент югары белем ала. Минем әти-әниләрем, күп туганнарым да аны тәмамлаган. Минем дә шул университетта укыйсым килә.
Казанның үзәгендә урнашкан Татар дәүләт гуманитар-педагогика университеты да республикабыз горурлыгы. Ә аның каршында халкыбызның сөекле улы, композитор Салих Сәйдәшевкә һәйкәл куелган.
Без тагын Татар дәүләт академия театры бинасы янында булдык. Ул Г. Камал исемен йөртә. Театр Кабан күле буенда урнашкан. Без шунда күңелле ял иттек.
Казанның тагын бер истәлекле урыны булган Тукай музеена да бардык. Атаклы шагыйребезнең тормыш һәм иҗат юлы буенча күп мәгълүмат алдык. Казан шәһәре миңа бик тә ошады.
<span>Мин үз туган ягымны бик яратам һәм аның белән горурланам.</span>
Обичам Нова година.
Нова година е вълшебно време.
Прекарвам Нова година със семейството си.
на Нова година имаме много ястия.
Лягам си късно в Нова година.
Андре садится в метро. Он отправляется в аэропорт. Андре любит своего деда. Его дед ветеринар.