Якое звязваецца с паясняльным словам спосабам киравання або прымыкання.
Добры дзень! Я экскурсавод (такога-то) класа, мяне завуць (так-то). Сёння я б хацела прадставіць нашу школу. Гэта вялікае, трохпавярховы будынак, так і вабіць нас даведацца, а што-ж ўнутры. Пройдзем па першым паверсе, ўбачым сталовую. Тут мы сілкуемся. Рыхтуюць нашы повора, добра, ну нішто не параўнаецца з мамінай ежай. Праходзім далей і бачым спартзалу. Тут праходзяць заняткі фізкультурай. Тут трэніруюцца нашы маладыя спартсмены! Далей библтотека. Вялікае (маленькае) памяшканне дзе захоўваецца мудрасць стагоддзяў-кнігі! Дарэчы, пра стагоддзях, пасля экскурсіі можаце наведаць наш музей!Зайдём да малодшых класах. Ух, калі-то і мы такімі былі!На другім паверсе-кабінет кіраўніка школы, дырэктара! За ім настаўніцкая. А вось і дошка гонару. Тут выстаўленых малайцы нашай школы! Пажадаем ім поспеху!<span>На трэцім паверсе-разнастайныя класы.</span>
Мама – это человек, которому я обязан своей жизнью! Не было бы мамы, не было бы и меня. Я люблю ее за необыкновенную доброту. Чтобы я не сделал в школе или дома, она за все меня простит. Она меня любит, любит плохим и хорошим, вредным и добрым. Мама всегда рядом. Если я болею, она сидит возле моей кровати и очень волнуется за меня. А когда у меня случаются какие-то неприятности, проблемы, она выслушает меня и подскажет, как быть. К сожалению, я так редко задумываюсь о том, сколько времени и сил, сколько труда и здоровья, сколько ласки и заботы тратит моя мама! А ведь на ее хрупких плечах – работа, дом, семья. Я очень люблю свою маму.
Там живёт ровно, 144056т
Человек, потому-что намяввны
Мая Радзіма
Беларусь! Цікавы край, мужны, працавіты і гасцінны народ! Гэта можна пачуць у размове, Пачуць ад тых, хто ў гады вайны змагаўся з ворагам на беларускай зямлі, і ад тых, хто часова жыў у нашай рэспубліцы або проста прыязджаў да нас па якіх-небудзь справах, і ад тых, хто ведае Беларусь з кніг, газет, паўражаннях сваіх таварышаў.
Беларусь мае добрую славу ва ўсім свеце. Слава яе звязана з гераізмам, праяўленым беларускім народам у гады ліхалеццяў, з велізарнымі пераўтварэннямі, што адбыліся ў краіне з таго часу, як народ стаў гаспадаром свайго лёсу, з матэрыяльнымі і духоўнымі здабыткамі, якіх з кожным годам становіцца больш і больш.
<span> Той, хто прыязджае ў нашу рэспубліку, не ўбачыць тут ні марскога ўзбярэжжа, ні высокіх гор, ні бязмежных стэпаў, ні пясчаных пустыняў з рэдкімі аазісамі. Тэрыторыя Беларусі пераважна раўнінная, перасечаная невысокімі ўзгоркамі, пакрытая лясной і травяной расліннасцю. Дзе б мы ні апынуліся ў рэспубліцы, усюды ўбачым нямала цудоўных куткоў, якія надоўга пакідаюць светлы след у памяці.</span>
