Апасының тілін алмайтын бала
Апасына көмек теспейді
апасының айтқан тілін алмайды
Бұзық бала болады
<span>1991 жыл - еліміздің «Қазақстан» деген атпен бүкіл әлемге алғаш қадам басқан жылы. Сол сәттен бері міне 20 жыл да өте шықты. Қазіргі Қазақстан әлем сахнасында мақтанарлықтай беделге ие. Жас мемлекетіміз осындай аз ғана уақыттың ішінде көптеген ірі экономикалық, саяси және әлеуметтік жетістіктерге қол жеткізді. Қазіргі таңда Қазақстан жас мемлекет бола тұра, көптеген елдерден әлдеқайда алда. Еліміздің аяғынан нық тұруы, ұлттық қауіпсіздікті қамтамасыз ету және экономикамыздың жедел қарқынмен дамуы - қазіргі таңда негізгі стратегиялық бағыттар. Бүгінгі Қазақстан – тек өзі орналасқан аймақта ғана емес, бүкіләлемдік проблемаларды талқылауда және шешуде ықпалды рөл атқаратын ел. «Қаз тұрып, қадам басқан тәуелсіздік сәбилік тұсауын өміршең уақытқа кестірген кезден бастап, осынау 20 жылдың бедерінде айшылық жерді алты рет аттаған алып секілді, дәуір жалынын мығым ұстап, тізгінін бекем қаға білді» - деп Елбасымыз айтқандай, егемен Қазақстанды бүгінде барша әлем танып отыр.
</span>
М-дауыссыз, үнді.
е-дауысты, жуан, ашық, езулік.
н-дауыссыз, үнді.
А,с-аш, бер, жүр, айт,
І,с-аштың, бердың, жүрдің, айттың
Б,с-ашқа, берге,, жүрге, айтқа
Т,с-ашты, берді,жүрді, айтты
Ж,с-ашта, берде, жүрде, айтта
Ш,с-аштан, берден, жүрден, айттан
К,с-ашпен, бермен,, жүрмен, айтпен
Жыл өткен тарихын зерттей отырып кезеңі, Ұлы Отан Соғысы, біз танысамыз, жаңа және жаңа оның кейіпкерлері: партизанка Зоя Космодемьянская, истребитель-ұшқыш Александр Покрышкин, атқыш – автоматшы Александр Матростар. Олар жасаған ерлік-шығысы,. Олардың барлығы біледі, оларды ұмытпайды, олардың есімдері аталады көшелер, ескерткіштер тұрғызылады. Ал ойланып қарасақ, қанша батырлар емес, олар білуге болады? Кім ол – Ұлы Отан Соғысының батыры?
Ол – қарапайым солдат, қатардағы жауынгер немесе беделі арттыру. Оның атымен жоқ деп атайтын тұйық. Мүмкін, оның отбасы мен білдім, онда оның зираты. Немесе жақсы жағдайда оның тегі мелькнула "мың басқа арналған" стеле "Біз сіздерді ұмытпаймыз". Солдат, оның өмір болды крохотной лептой ісіне босату елдің етеді. Солдат, кімнің өліп қалды незамеченной " бешеном грохоте разорвавшихся снарядтар. Алайда, бұл кемітпейді оның ерлігінің. Ол, стиснув тістер, шел жау. Ол дейін шайқастым соңғы вздоха. Ол, корячась ауырсыну, выгрызал бейбіт және бақытты келешегі бар.
Кім бұл? Мүмкін 14-жастағы бала-партизан, еппен заманивавший жауларын тор, немесе 25-жылдық жігіт ғана емес, оставивший өз әйелі мен жаңа туған баланы, біле тұра, бұл мүмкін, олардың көп емес көлемдегі оқ атқан бірі окопа бойынша оккупантам. Мүмкін, мен кемел отбасын асыраушы, воюющий жанында өз ұлдарымен.
Біз ешқашан білеміз, бұл мүмкін емес, білу, олардың аттары. Олар қалады тек құрғақ статистикамен шығындарды алатын, ақылды ғалымдар құрайды сәл кейінірек, кейде тіпті растворятся " безликих сандар. Бірақ біз білеміз, олар да – ұлы! Олар ешқашан жоғалады бірі жүректер еске алып, өзінің жақын. Ал біз риза, өйткені өлуге қорғап өз елін дейін соңғы – бұл нағыз ерлік<span>!!!</span>