<span>Скончыў работу — гуляй у ахвоту
</span><span>Любіш паганяць – любі і каня гадаваць
</span><span>Перш папрацуй, а тады й патанцуй
</span><span>Службу справіў — і гуляй
</span><span>Пад ляжачы камень вада не бяжыць
</span><span>Што напісана пяром, не выйме і сякера.
</span>
Верзцi грушы на вярбе - казаць абы-што
Табаку важыць - драмаць
Траянскi конь - падман, ашуканства
Альма-матэр - ВНУ (вышэйшая навучальная ўстанова)
Кануць у Лету - мінуць
Сiняя панчоха - нежаноцкая жанчына
За дзедам шведам - вельмі даўно
Сiняя птушка - шчасце
Людзьмi звацца - сцвердзіцца як самастойная нацыя
<span>Сабака на сене - чалавек, які сам чымсьці не карыстаецца і другім не дае гэтым карыстацца</span>
Я жду от друзей звонки
Пошёл пока на гонки
И люди все люты
А саночки мои скуты
Вокруг всё так звениць
А рядышком шумиць
Хочу холодную зиму
Я хоть какой её люблю
<span><span>Вясновы лес
Радаснае і доўгачаканае
абуджэнне прыроды, пералівіста
пошчакі птушак, кранальныя пралескі
і першыя зялёныя травінкі, бойка
прабіваюцца скрозь тоўшчу леташняга
лісця - гэта вясна, пяшчотная і наіўная, даваў прытулак сваім ласкавым
цяплом ўсё жывое. Выдатная і
асляпляльна добрая вясна ў лесе. Гэта
цёплы водбліск першага нясмелыя
вясновага сонейка на ствалах высокіх
дрэў. Гэта светлыя і гарэзныя блікі ў густых кронах, раптам прабіваюцца да
зямлі смелыя прамяні. Гэта зусім
асаблівы пах ўжо цёплай што прэюць,
лістоты, тоўстым дываном пакрывае
заблытаныя лясныя сцяжынкі. Увесну
лес ажыўляецца самым дзіўным чынам, яго зімовы бязмоўе кудысьці
адыходзіць, а цёмныя, прыглушаныя
фарбы саступаюць месца пяшчотнай
зеляніве і буянства фарбаў першых
лясных кветак на маладых палянах,
шчодра саграваць вясновым паўдзённым сонейкам. Вясна ў лесе -
гэта брыняць ныркі смела
зараджаюцца лісця, гэта пухнатыя
завушніцы юных і стройных бяроз і
белае вясельная красаванне дзікіх
вішняй. У падножжаў дрэў пачынае праяўляцца ярка-зялёная траўка, і яе
жыццярадасны вясёлы напор радуе які
стаміўся ад зімовага абыякавасці і
белізны вачэй. Якія вярнуліся з
паўднёвых краёў птушкі пачынаюць у
вясновым лесе свой бесперапынны гоман, і іх прыродная радасць тут жа
перадаецца кожнаму лясных
насельнікаў. Чырыканне, шчабятанне,
спевы - у гэтым гоман перапляценні
жывых гукаў чуецца ўрачыстая ода
веснавой цяпла і абуджэння ад доўгага сну. Празрысты, бразгучы сваёй
свежасцю і чысцінёй вясновы паветра
кружыць галаву, а яго прахалоднае
дыханне бадзёрыць і напаўняе
кожную клетачку радасцю і
аптымізмам. І, здаецца, што няма нічога лепшага гэтага часу, калі сама прырода
святкуе сваё новае нараджэнне, і ўсё
вакол спявае і весяліцца, уцягнулася ў
гэты галавакружны вір сапраўднага
захаплення.</span></span>
Привет,я котенок,я бездомный.Меня выгнали из дома когда мне было 2 месяца.У меня было много сестер и братьев но их всех забрали люди.Ко мне тоже приходили осмотрели меня,но почему то никто не брал меня.Мне даже было не много обидно.Из за чего меня не брали?Может потому что я серый,а все остальные белые?Или может потому что у меня не такая походка,как у других?Я не понимаю людей.У них весь мир устроен как то странно.Они жестокие и без сердечные.Но я не сдамся.Я буду жить.Хоть как но буду.Не смотря ни на что!Я БУДУ жить!!!!!
