Не помню, в ранние времена пшеница растет самостоятельно. В одном году будет сильная засуха. Из-за жаркой солнечной жары, нехватки влаги растительное сужение. В то же время жгучая для жизни растение начинает получать именную белую пшеницу по всем сторонам, на долину. Откачка воды из-под земли корни сильные Пшеницы на корню. Порой, вокруг перевез его питание. Некоторые растительные кустарники умышленно встали на солнце и не сидели без света. Таким образом, состояние белой пшеницы начинает ухудшаться с каждым днем. И, наконец,умирает. Затем он бежит так, и попросит помощи от всех навозных зверей, которые пропустили. Над туда и обратно-вылет парящего в тех случаях типовым поло-кен-младший перевод смысла: "в птиц. Но никто из них не реагирует на его просьбу, на их просьбу. В тот момент, когда я умирал на белую пшеницу, человек, у которого на руках есть копье, охотник. Пшеница, выливая слезы на глазах, делает человека грустным, рассказывает о беде. Человек немного задумывается, и наконец, принимает заявку на пшеницу. В настоящее время, в соответствии с законом РК "О государственном контроле и надзоре в Республике Казахстан", органами прокуратуры проводится работа по выявлению, пресечению и пресечению коррупционных правонарушений и преступлений, а также по выявлению и пресечению коррупционных правонарушений. Все зеленые травы вокруг белой пшеницы вырывают руками и обрывают. Их корни сорняков, лежащих в пшеницу, уничтожают наконечником копья. Затем пошли к родному роднику, который течет на земле, заполняя тюбетейку, приносят воду. После того, как ослабленная Белая пшеница проникает в прозрачную воду, ее можно смыть и замыть. И человек всегда попадает, и заботится о Белой пшенице. Зверей и колючей растительности. У жолатпай пшеницы, периодически суарып. С тех пор вклад на осень созревает пшеница желтоватая. Баданадай есть зерна, один Человек не отражает культовые түйірін. Человек хранит зерно, полученное в дар, одну осень, одну зиму. После появления весны, благодаря платности и вала, шлифование перед домашней головкой рыхляет землю, а потом высыпает семена. В течение лета сорняков сорняков сорняков сорняков, проповедников поливают, настраивают. В конце концов, не уходя в труд, осенью, когда человек засеял зерно, берется одна мешка пшеницы. В следующем году - один мешок, а затем-десять мешков, в то же время-тысячу мешков, Овчинников, едва у человека будет многократно размножать урожай и сделать миллионы мешков. Так началось в ранние времена, когда не помню неотъемлемое Содружество человека и белой пшеницы.
Менын досым. Менын ен жакын досым бар,онын аты Даурен. Быз кышкентай кезымызден бырге осып келемыз. Ол ен адал дос. Даурен мен бырге журсен коп жаксы нарсеге уйренесын. Менын досым оте конылды,ак коныл адам. Ол Маган ардайым комек теседы.Осындай досым бар болганы мен унемы куанам.мен досымды сыйлаймын. Быз унемы бырге боламыз деп умыттенемын.
Міне, Ұлы Отан соғысының жеңіспен аяқталғанына да 66 жыл өтті. Бұл сол кездегі кеңес халқының ержүректілігі мен төзімділіктерін паш ететін, тарихта мәңгілік қалатын күн. Бұл күнді соғыстың алғы шептерінде қайсарлықпен шайқас жүргізіп, ерліктің сан үлгісін көрсеткен ардагерлер тойлайды. Ұлы Жеңіс күні елі мен жері үшін жанын пида еткен, туған - туысқандарына, жақын - жарандарына, туған жеріне, ауылына оралмай қалған қаһарман ерлерді бүкіл елі болып еске түсіреді.
Ұлы Отан соғысы халқымызға төнген ең ауыр күндер болды. Төрт жыл, 1418 күн мен түн бойы өз жері мен отаны үшін, келешек ұрпақ үшін жан қилы соғыс жүріп жатты.
Сол кездегі Кеңес Одағының басқа халықтарымен бірге жауды талқандап, жеңіске жету ісіне қазақ халқы да өзінің лайықты үлесін қосты. Қазақстандық жауынгерлер Брест қамалынан бастап Берлинге дейін барды. Олар Сталинград түбіндегі жертөлелерде, Днепр өткелінде, Москва мен Ленинград үшін болған ұрыстарда батыр ерліктер көрсетті. Украинаны, Кавказды, Белоруссияны, Қырымды, Прибалтиканы азат етті, Польша, Румыния, Венгрия, Чехословакия, Болгария, Германия жерлеріндегі майдан жолдарында жеңіс туын көтеріп өтті. Ұлы Отан соғысы жылдарында біздің қандастарымыз қатыспаған бірде - бір үлкен шайқас болмады.
Қазақ ел басына күн туғанда жалғыз жанын қу шүберекке түйген жауынгер халық болған. Ұлан байтақ даласының бір тұтам жері үшін қорқу деген сезімді жүрегінен жұлып алып тастаған. Тіпті арыға бармай - ақ кешегі Ұлы Отан соғысының әлі сарғайып үлгермеген қатпарлы парақтарына үңіліп қарасақ қазақтардың қанды қырғында қаймықпай соғысқанына анық көзіміз жетеді. Оған мысал айқас алаңдарында өшпес ерлік жасаған қайсар жауынгерлеріміздің бірі – Бауыржан Момышұлы еді.
Ұзын бойлы, қара сұр Момыштың ұлы Бауыржан сол кезде отыздың үстіндегі жас жігіт еді.
«Өз халқын құрметтеп, сүймеген адам – опасыз, оңбаған адам»,- деп Бауыржан Момышұлы айтқандай, Отан үшін өз басын өлімге байлап, ажалмен алысып, өз ұрпақтарының, өз халқының намысын қорғағаны өз халқын шын сүйетіндігінен болса керек.
Сондай қиыншылық жағдайда дұшпанның қаптаған қарақұрым күшіне төтеп беріп, олармен табан тіресе шайқасқан аталарымыздың ерлігі біздің көкірегімізге мақтаныш сезімін ұялатады.
«Ерсiз ел болмайды, елсiз ер болмайды»,- дейдi батыр бабамыз Бауыржан Момышұлы. Ұлы Отан соғысында ел күйреп, талай адам ажал құшты. Сол соғыста өзiнiң қайсар ерлiгiмен, қайратты мiнезiмен жауынгерлерге жiгер берген бабаларға мың алғыс. Осы ержүрек бабалар қатарында Бауыржанның еңбегi ерекше. «Отан үшiн отқа түс, күймейсiң» деп ұран тастаған батыр атамыз, келер ұрпақтың болашағы үшiн өз басын өлiмге байлап, ажалмен алысып, жеңiс туын тiктi. Бауыржан ата бiр естелiгiнде: «Мен – өзге ұлттарды құрметтеушi, өз ұлтын сүюшi адаммын»,- дейдi. Батырдың әр қазақтың жүрегiнде сақталуының себебi де, ұлтын сүйгендiгiнен шығар.
Бауыржан Момышұлының тұлғасы маған қашанда мұзарт шыңның басында, мұнартып қалықтаған ақиық, мұзбалақ қыран болып елестейді.
1941 жылы Мәскеу түбiндегi қанды шайқастарда теңдесi жоқ ерлiгiмен әлемдi дүр сiлкiндiрген қазақстандық 316 - атқыштар дивизиясының батальон командирi ретiнде қапияда ой тауып, қараңғыда жол тауып, ерен ерлiгiмен аты әлемге аңыз болып, батыр қолбасшы атанды.
Жеңiстiң 65 жылдық мерейтойы қарсаңында қаһармандық пен өшпес ерлiгі үшін Мәскеу халқы құрметтеп, үлкен сый жасады. Мәскеу қаласынан ұлан - ғайыр, ұзын көше, зәулiм мектепке батыр атамыздың есiмi бердi. Бұл Бауыржан ерлiгiн мойындау және бүкiл қазақ халқына деген құрмет едi. Оның «Ежелден ер тiлегi – ел тiлегi, Адал ұл ер боп туса – ел тiрегi» деген өсиетiнің өмiрде орындалғанын көрiп қуандық.
Ержүрек батырдың кiтаптарың оқып отырып, терең ойға қалам. Отанға деген сүйiспеншiлiгiнен, халқыңа деген махаббатынан, ұлттық биiк рухынан қуат аламын.
Бауыржан атаның қаламынан шыққан «Москва үшiн шайқас», «Қанмен жазылған кiтап», «Ұшқан ұя», т. б. шығармаларыңызды оқып шықтым. Оның шебер суреткерлiгiңе, адам психологиясын танып - бiлудегi сезiмталдығыңа таң қаламын. Шығармаларыңызда әр кейiпкер өзгеше бiр әлем... Әр сөйлемде тұнып тұрған сыр жатыр. Бұларды оқып қана қоймай, жаттап, үлгi өнеге алуымыз керек.
Оның бiзге қалдырған мәңгiлiк өшпес, ғасырдан ғасырға жетер мұра - лары үшiн ұрпақтары мәңгi қарыздар. Бақытты болашақ, тәуелсiз ел - аңсаған арманы едi. Бүгiн сiздiң арманыңыз – ұлттық тiлдiң, дәстүрдiң, салт - сананың мызғымас тiрегi, күшi, алтын дiңгегi – халықтың бақ жұлдызы жарқырап жанған күн.
Сiздiң тағлымыңызды зер сала оқып - үйрену бүгiн де, ертең де келешек ұрпақ үлесiнде. Ұлт болашағының негiзiн жасайтын жастар санасы өркениет деңгейiне сай болуы шарт. Осыны ойлаған кезде сiздiң: «Жаудан да, даудан да қорықпаған қазақ едiм, ендi қорқынышым көбейiп жүр. Балаларын бесiкке бөлемеген, бесiгi жоқ елден қорқам. Екiншi, немересiне ертегi айтып беретiн әжелерiнiң азаюынан қорқам.
