Неўзабаве лясную цішыню парушылі глухія ўдары сякеры.
Заспявала піла.
Бурундук крыху паляжаў, пасля ўзняўся і ціха свіснуў.
Сабралі на полі рамонкі, васількі, маргарыткі, званочкі.
2017-03-17T22:31:27+03:00
У сённяшні час павышаецца цікавасць да ўнутранага стану чалавека і пазнання яго пачуццёвага жыцця.
Тэма кахання заўсёды хвалявала людзей. Вакол яе заўсёды вяліся спрэчкі. Аб яго загадкавасці і немагчымасці поўнага вызначэння гаварылі старажытныя паэты, філосафы, асветнікі, паэты і пісьменнікі ўсіх гістарычных эпох і ўсіх нацыянальнасцей. Каханню прысвечаны самыя душэўныя радкі. З дапамогай кахання асвятляецца прыгажосць чалавечага жыцця і адносін.
Каханне называюць здольнасцю ахвяраваць сабою дзеля каханага;
уменнем аддаваць і не браць; жаданнем зрабіць любімага чалавека
шчаслівым; энергіяй жыцця; хваробай сэрца; вогненнай ракой. Шэраг азначэнняў кахання можна доўжыць, і ўсе яны не вычарпаюць тую вялізную палітру значэнняў і
адценняў гэтага вялікага па сэнсавым аб’ёме слова.
У сучаснай беларускай паэзіі тэма кахання займае важнае месца. Цяжка знайсці цяпер паэта-мастака, які не звярнуўся б да гэтага боскага пачуцця. Аднак сярод іх зараз не так шмат майстроў, якія ўсё жыццё верныя тэме кахання і стварылі шэдэўры. Важна тое, што сапраўдны мастак заўсёды павінен быць арыгінальным.
Для сучаснай любоўнай лірыкі характэрны свежыя матывы і напрамкі. Адным з такіх напрамкаў з’яўляецца інтымная лірыка.Пачуццёвыя адносіны паміж мужчынам і жанчынай – гэта свайго роду аснова быцця, крыніца жыцця. Каханне здольна запаліць агонь ў душы кожнага чалавека і гэты агонь будзе гарэць ўсё жыццё, асвятляючы духоуные сцежкі чалавека.Але яно нясе не толькі радасць і шчасце, а часам – гора, сум, смутак і расстанне.
Як абвяшчае шматвяковая народная мудрасць,каханне – гэта не толькі ап’яняльны дурман, але і перажыванні. Таму ў любоўнай лірыцы пераважаюць такія матывы, як смутак і сум, расстанне, страта каханага. Сапраўды, крыўды ці хвілінныя растанне з каханым чалавекам астаўляе ў душы ў кожнага горкі смутак, расчараванні. Таму ў беларускай літаратуры нямала твораў, гераіні якіх, праходзячы праз цяжкія
выпрабаванні, захавалі на ўсё жыццё першае нясмелае юнацкае пачуццё.
1 Вабяць фантазия и таямничасць;
2 Мой сябр - Кирыла;
3 разважанне пра бога и маего дзеда
4 Цикавасць да книги
5 Новы настауник геаграфии
6 Андрэй Камински мае рэдкую книгу
7 Зближэнне з Андрэем за книги
8 Розныя жыццёвыя дароги сяброу
Вот и весь план:)
Таму што Сцяпану не спададабалась тое што маци падзялила кабанчыка памиж усими дзяцьми а сабе ничога не заставила.Хоць яны к ёй не прыязжали.
Род Астрожскіх паходзіў ад князёў, што некалі валадарылі ў старажытным Тураве. Мужчыны з гэтага роду спрадвеку славіліся ваярскім майстэрствам.
Князю Канстанціну ад самай ранняй маладосці давялося ўдзельнічаць у барацьбе з крымскімі татарамі на землях Беларусі і Украіны. Крымчакі вымаўлялі імя з павагай і страхам. Аднойчы Астрожскі захапіў у палон нават самога хана Махмет-Гірэя.
Канстанцін Астрожскі ваяваў так удала, што вялікі князь прызначыў яго найвышэйшым гетманам – начальнікам над усімі войскамі дзяржавы. Тады ваяводу было толькі 37 гадоў. Ніхто дагэтуль не атрымліваў гэткай важнай пасады ў такім маладым веку.
Тыя, хто верыў у незвычайны ваярскі талент новага гетмана, не памыліліся. Князь Канстанці адолеў ворага ў 63 бітвах.
<span>Астрожскі не толькі бараніў Айчыну са зброяй у руках. Ён будаваў замкі, манастыры і цэрквы. Адчыняў на свае грошы школы і шпіталі для хворых. Пра Астрожскага пісалі, што ён быў узорам таго, як трэба жыць і працаваць. Каб быць пераможцам.</span>
