Зіма - сапраўдная чараўніца! Ёй ўласціва зменьваць ўсё вакол. Ні жудасны холад, ні прабіраецца да самых костак хвосткім вецер не могуць адабраць у зімы яе чароўнага чараўніцтва. Яе белыя фарбы здольныя ператварыць нават самы пануры пейзаж у майстэрскую карціну, напісаную лепшым мастаком у свеце. А ў памагатых у зімы - непараўнальны знаўца мастацтва. Хто ж гэта? Вядома, мароз! Гэты гарэза выводзіць на вокнах сваёй магічнай пэндзлем непаўторныя ўзоры, адзіныя ў сваім родзе. Ён падбірае асаблівыя фарбы, якіх няма ні ў аднаго мастака. У марозу ў запасе мноства палотнаў, ні на адным з якіх малюнак не паўторыцца нават у самай маленькай дэталі.
1. Акружаюць!<span>
2. </span>Колькі ўжо акружалі?<span>
3. </span>А накладную даюць на паўтары.<span>
4. </span><span>Чакалі падмогі з тылу, а там ужо немец.
5. </span>Дакапаліся!
6. <span>Далей, праз які год ці два, бацьку раскулачылі – забралі ў сельсавет увесь іхні набытак, апісалі будынкі, а самога з маткай саслалі.
7. </span><span>I калі неяк сталі арганізоўваць лыжны агітацыйны прабег на 200 кіламетраў, то ў ліку лепшых лыжнікаў запісалі і Пшанічнага.
8. </span><span>Мой год пачалі ўжо прызываць.
9. </span><span>Пасадзілі нас у КПЗ, пачалі следства.
10. </span><span>Ну, далі каму колькі.
11. </span><span>Тралявалі ў распадак.
12. </span><span>Яўны пралік, дурная задумка, нікчэмная мера, і толькі.
13. </span><span>Здымак каманды-пераможцы надрукавалі ў мясцовай газеце.
14. </span><span>Што, можа, пралетарскую рэвалюцыю рыхтуюць?</span><span>
15. </span>З першага ж удару іх тут прыб’юць, як таго камара на лбе.
Палац, шпак, колер, чарауник-мужчынскi род
завея, ранiца, вёска, птушка-жаночы род
сонца, воблака, яйка, гняздо- нiякi род
Ветрык - вецер Завіруха - мітусня
1. Надта суровы люты
2. Чародка шэрых курапатак.
3. Тата ўзяў палавіну птушак дадому.
4. Новае месца жыцця птушак.
