Тиің жанғакпен көріктінеді.
Менің мұғалімім,досым Біздің Мұғаліміз,досымыз
сенің мұғалімің,досың Сендердің Мұғалімдерің Досытарың
сіздің мұғаліміңіз,досыңыз Сіздердің Мұғалімдеріңіз достарыңыз
оның мұғалімі,досы Олардың Мұғалімдері достары
1 Бала тәрбиесі бесіктен.
2 Қар қылаумен өседі, Бала сылаумен өседі.
3 Таяқтау оңай, тәрбиелеу қиын.
4 Тұңғышыңды дұрыс үйретсең, Соңғылары өздері үйренеді.
5 Алдыңғы арбаның доңғалағы қайда жүрсе, Соңғы арбаның доңғалағы сонда жүреді.
6 Ағадан - ақыл, атадан - нақыл.
7 Ізет - ініден, әділдік - ағадан.
Мейірімділікті анадан үйрен, Әділдікті данадан үйрен.
Женские халаты " Шапан "- самая обычная одежда, которую носили многие представители небогатых семей, и иной верхней одежды они не имели. Главное отличие женского халата от мужского состояло в том, что для женского шапана подбирали более яркие расцветки тканей. Украшали праздничные халаты очень скромно - каймой из ткани другого цвета, которая одновременно служила и для долговременной сохранности шапана. Это объясняется и тем, что со второй половины 19 века шили нарядные камзолы.<span>Особенно красивым был свадебный наряд невесты - обязательная до начала 20 века часть приданого девушки. Его шили из дорогой ткани (сукна, бархата, атласа), чаще красного цвета с очень длинными ложными рукавами, зашитыми внизу, украшали вышивкой и различными украшениями.</span>
Үйлену Тойы — жігіттің некелесуіне байланысты өз үйінде ұйымдастыратын той-думаны. Мұны кейде келін түсіру тойы деп те атайды. “Үйлену” деген атау еркектің әйел алып үйлі болуына, жеке түтін түтетіп, отау тігуіне байланысты қалыптасқан. Дәстүрлі қазақ қоғамында ұзатылатын қызға міндетті түрде отау (киіз үй) тігіп беретін, яғни жігіт әйел алып, неке құрумен бірге үйлі болып бөлінетін. Сондықтан да осы қуанышқа байланысты ұйымдастырылатын мереке Үйлену тойы деп аталған. Оның барысында түрлі жосын-жоралғылар (қ. Беташар; Той; Салт-дәстүр) жасалып, тойшылар рухын, көңіл-күйін көтеретін бәсеке, сайыстар, сауық думандар өткізілген (қ. Ұлттық ойындар). Қазақ халқының ұлын үйлендіріп, қызын ұзатуда ғасырлар бойы желісін үзбей жалғасып келе жатқан өзіндік салт-дәстүрлері бар. Олар ұрпақ болашағын, келешегін ескеруден туындаған. Ата-ана екі жасты үйлендірмес бұрын жігіт қалыңдықты туыстық араға жеті ата салып іздестіруін, жастарының ерекшелігін ескеріп отырған. Үйлену тойы алдында құда түсіп, жаушы жіберген. Құда түсу, ұрын тойын өткізген. Құдалар бір-біріне есік көрсеткен. Қалың малын алып, жасауын берген. Қыз ұзату тойынан кейін Үйлену тойы, яғни келін түсіру тойы өткізілген. Ауыл әйелдері жасаулы көштің алдынан шашу шашып қарсы алған. Кімде-кім көш бастар түйенің бұйдасын қабылдап алып ауылға жетектеп енсе, “мұрындық апа” атанып, тиісті сыйлығын алған. Ауыл адамдары жүкті түсіріп, ақ отауды әке үйінің оң жағына тігеді. Мұнда жас отау шаңырағын көтеруге балалы-шағалы, төңірекке жақсы атағы жайылған салиқалы ана таңдалады. Отау дайын болған соң, ауыл шетінде хабар күтіп тұрған келінді шымылдықпен бүркемелеп, ана-енесінің үйіне түсіреді. Жас келінді босағадан оң аяқпен аттатқызып, үш рет сәлем бергізеді. Ошақтағы отқа май құю рәсімі жүргізіледі. Келінді қарсы алған қыз-келіншектерге түрлі сыйлықтар (жүзік, білезік, т.б.) үлестіріледі. Қонақтарға табақ тартылып, ақсақалдар бата бергенде ақ отауға сыбаға жіберіледі. Жас келін оны сәлем етіп қабылдайды. Беташардан соң сауық-сайран басталады. Тойдан соң құдаларға киіт кигізіп, ат мінгізіп құрметпен шығарып салады.