Гульня, гульні, гульні, гульню, гульнёй, аб гульні;Гульні, гульняў, гульням, гульні, гульнямі, аб гульнях.
Снег, снегу, снегу, снег, снегам, аб снезе.
Радасць, радасці, радасці, радасць, радасц'ю, аб радасці; Радасці, радасцей, радасцям, радасці, радасцямі, аб радасцях.
Неба, неба, небу, неба, небам, аб небе; Нябёсы, нябёс, нябёсам, нябёсы, нябёсамі, аб нябёсах.
Прыслоўе - гэта самастойная нязменная часціна мовы, якая абазначае прымету дзеяння ці стану, прымету якасці або прадмета і адказвае на пытанні «Як?», «Дзе?», «Куды?», «Адкуль?», «Калі?», «З якой мэтай?» і іншыя.
Дзеепрыслоўе - нязменная форма дзеяслова, якая абазначае дадатковае дзеянне і паясняе асноўнае дзеянне, выражанае дзеясловам-выказнікам. Дзеепрыслоўі маюць асаблівасці дзеяслова і прыслоўя.
1.Дзеці (дзейнік), а гуляюць, адпачываюць(выказнік).
2.Таня, Света, Ігар (дзейнік), а ходзяць(выказнік).
3.Настаўніца (дзейнік), а раздала(выказнік).
4.Дзеці(дзейнік), а наведаюць (выказнік).
5.Уладік(дзейнік), а прачнуўся, пацянуўся усміхнуўся (выказнікі).
6.Бабуля(дзейнік), а частавала(выказнік).
7.Тата, мамв, дзеці(дзейнік), сядзяць(выкаўнік).
Привет бабушка, у меня в школе всё хорошо. Сегодня я получила три пятёрки. После завтра я победу смотреть кукольный театр, будет он длиться 2 часа. А когда я приеду напишу вам письмо что там было кукольный театр. Только учитель по математике долго болеет, но её заменил другой учитель.
Конь сталёвы, аўса не просіць,
А арэ і косіць. (Трактар.)
Ходзіць полем з краю ў край,
Рэжа чорны каравай. (Трактар.)
Што гэта за машына,
Што разам і жне і малоціць.
А ідзе —
ажно зямлю калоціць. (Камбайн.)
Жалезны конь, у жываце агонь,
Есці не просіць, а жне і косіць.
Па полю ўлетку паўзе,
Траву хутка грызе. (Касілка.)
Не крот, а капае,
Лап не мае,
А сеянае з зямлі
Выкідае. (Бульбакапалка.)
Гусь па вуліцы ідзе,
Дзюбай вуліцу грызе. (Экскаватар.)
Гудзе, як пчала, ляціць, як страла,
Крыламі не махае, хто адгадае? (Самалёт.)
Плыве ў прасторы,
Ды не ў моры,
Караблём завецца,
А ля зорак уецца. (Касмічны карабель.)
Па тканаму мору жалезны карабель плыве,
Мора пад ім шуміць, услед высыхае.
Сам жа карабель тады кранецца,
Як да сцяны прыпрэцца. (Электрычны прас.)
Яна на яго злосна бурчэла,
Кідала яго і вярцела.
Яно ж пасля гэтага
Памаладзела. (Пральная машына.)
Мае колы — ды не паравоз,
Мае стужку, але не матрос.
Музыкай частуе ён,
А завуць... (Магнітафон.)
Я не чарапаха — робат,
Але працаваць люблю,
Я не слон, але ў свой хобат
3 дывана ўвесь пыл лаўлю. (Пыласос.)
Праз палі, масты, лясы
Ляцяць словы-галасы.
Дзякуючы правадам
Кажуць тут, а чуюць там. (Тэлефон.)
Пілавінне рассяваю
I ў час працы я спяваю.
Лес заўжды мяне чакае,
Адгадай, хто я такая? (Піла.)
Коўдру, крупы, бохан хлеба –
Я ўмяшчаю ўсё, што трэба.
А сам еду на спіне.
Хто я, ведаеш, ці не? (Рукзак, Заплечнік.)
Б'е яго спартсмен ракеткай,
Ён не крыўдзіцца за гэта.
I ніколі ён не плача:
Ні калі ляжыць ці скача. (Тэнісны мяч.)
Залацісты і карысны,
Вітамінавы, хоць рэзкі,
Горкі густ мае ён.
Калі чысціш - сьлёзы льеш.
(Лук)
У гэтых жоўтых пірамідку
Сотні зерняў апетытных.
(Кукуруза)
агародная краля
У аранжавым сукенка
Стаілася ў шынку,
Толькі каса на грудку.
(Морква)
Варта поп нізкі, на ім сто ризок
(Капуста)
То яна "лядзяш",
Тое чырванню палае,
Але смачная у салаце
Горкая ...
(Радыс)
