Микула-моцны волат, легендарны араты )))примерно как то так
Вообще , это смотря какой друг , но ты можешь написать так :
мой друг , очень вежливый и приятный в общении , он может поддержать в трудную минуту , ему (на твое усмотрение) лет , он ( опять же на твое усмотрение) роста , у него (выберешь любой цвет ) волосы , и (выбери цвет) глаза
мне приятно , что он мой друг
(как то так)
Мульцік:Яму 80 гадоў, прайшоў 3 вайны. У час вайны страціў сыноў, памерла жонка. Быў у партызанах, біў немцаў без нянавісці. Працавіты чалавек. Нават у 80 гадоў ен держыць парсюка. Хацеў купіць каня. Вельмі добры, адкрыты чалавек.
Гастрыт:Яму 78 гадоў. Усё ў яго вострае(падбародак,калені). Быў начальнікам ў вёсцы. У усіх забіраў хлеб, глядзеў каб хто больш не пасадзіў. Заўсёды хоча каго- небудзь зачапіць. Ходзіць есці ў сталовую, якая знаходзіцца ў другой вёсцы Займішча.
Грам. осн. я засцялю ; стол _ _ _ ,; святочным - азнач. уборам _ _ _ , ; сатканы - прым. ; абрус - наз ; мой - займенник; узорам - наз ; стол - наз; засцялю - дзеясл; я - займенник ; святочным - прым ; уборам - наз.
<span>Назоўнік – самастойная часціна мовы, якая абазначае
прадметы або асобу прадмета, адказвае на пытанні хто? што?, мае род,
скланенне, змяняецца па ліках
і склонах, у сказе часцей за ўсё бывае дзейнікам ці даданым членам сказа (Мядзведзь, воблака, вераб’і, сшытак, камбайнер, траўка,
ластаўка, суніцы, дзверы, школьнікі,
сям’я, тэрыторыя, баяніст...).</span>
Склоны назоўніка:
<span>Н. каго? чаго?</span>
<span>Р. хто? што?</span>
<span>Д. кім? чым?</span>
<span>В. каго? што?</span>
<span>Т. аб кім? аб чым?</span>
<span>М.
каму? чаму?</span>
1. Што абазначае назоўнік?
2. На якія пытанні ён
адказвае?
3. Калі назоўнік адказвае
на пытанні хто? што?
4. Па чым змяняецца
назоўнік?
5. Якога роду бывае
назоўнік?
6. Як вызначаюць лік
назоўнікаў?
МАРФАЛАГІЧНЫ РАЗБОР
НАЗОЎНІК
1. Часціна мовы.
2. Пачатковая форма (назоўны
склон, адзіночны лік)
3. Лексіка-граматычныя разрады:
Агульны ці ўласны
Адушаўлёны ці неадушаўлёны
Зборны
Рэчыўны
Канкрэтны ці абстрактны
4. Пастаянныя марфалагічныя
прыметы: род, скланенне.
5. Зменныя марфалагічныя прыметы:
форма ліку, склону.
6. Сінтаксічная роля.
<span> </span>