Көлік маркалары ма алде қалай?
Атқұмар шетінен шабандоз бабаларымыз ат үстінде небір ептілік, батылдығын, да көрсете білген. Ұлттық ат ойындарына: теңге алу, аударыспақ, қыз қуу, көкпар, бәйге жатады.
Бәйгенің бірден – бір шарты атты баптап қосу. Атты атабегілер баптайды. Қазақта «ат шаппайды, бап шабады» деген сөз бар. Бәйгенің негізгі түрлері: тай, құнан, дөнен, жорға жарыс. Атқұмар бапкерлер шаңтимес жүйріктерін адамша қастерлейді, кірлі қолмен ұстамайды. Атты баптау ұқыптылықты талап етеді. Қазақтың бұрынғы тәжірибесінде жүйріктігіне анық көзі жеткен сәйгүліктің қасына бір құрбандық қосып жіберетін болған. Сәйгүліктің жілік майы ағарып шынылана бастаса ғана сәйгүлікті жаратуға кіріседі екен
Осы жаздыгүні мен Льюистың Кэрролла ертегісін "Әлиса ғажаптың" елінде оқып тастадым. Сол ертегі маған өте понравилась.
<span>Осы ертегінің басты батырымен Англияда ашты-тоқты қыз Әлиса болып табылатын. Бер ғой алдыңғы беттерімнің баста сонша сені ауаландыр- сиқыр басталатын, не сен себя ара рөл басты батырдың сезу бастайсың. Маған Әлиса өте понравилась .Әлиса ғажаптың елінде менің ең сүйікті ертегім. </span>
Біздің сыныпта он алты- он жеті камппюьерлер бар.
біздің сыныпта он ер бала бар.
менде жуз елу теңге бар
біздің сыныпта жиырма бес оқушы бар.
менің анам туған күніме екі мың теңге берді.
маған əкем он бес мың теңгенін конжығын алып берді.
осылай деп ойлайм
Бүгінгі күні театр бірте-бірте жас адамдарға, тіпті ересектерге де қызығушылық жоғалтқанын айтуға болады. Кинематографиялық технологиялар әлі күнге дейін қазіргі заманғы кинотеатр - керемет актерлердің ойнауы ғана емес, сондай-ақ көптеген ерекше әсерлер. Театрда олар ойнайды, сондықтан адамдар оны аз қызықтырады. Үлкен қателіктер жасаңыз, өйткені актерлер ойнайды, ал ең бастысы - ерекше әсерлер - бұл жай ғана жағымды қосымша.
ол оны барып кезде ғана жеке, Мен, кем танымал болып отыр және оған келуге бас тартуға адамдарға дәл қандай шатасып қандай театр сұраққа жауап тұжырымдау алды. Театрға бару туралы шешімді өзіме емес, өзім қабылдадым, оны қабылдағанға дейін ұзақ уақыт бойы ойладым. Театрдың аз болғанын түсіндім, сонымен бірге театрдың ресми сапарлары мен беделімді ұнататын адамдардың пікірлерін естідім. Мен әрқашан массалардың қателесіп жатқанын мойындаймын, ал кейбір адамдар дұрыс, сондықтан мен өзімнің қандай театрды білуді шештім.
Мен оған әлі келуге шешім қабылдағаныма өкінбеймін. Мен жай ғана деп аталатын Иван Nechui-Левицкая атақты сюжет кезінде өнімділігін өтті жергілікті театр, кешкі отырыстарының бірінде үшін баруға шешім «Kaydasheva отбасы». Бұл керемет әңгіменің мазмұнын қайталау қиын емес, бәрі онымен таныс. Театрға барғанда бастысы мазмұндағы емес, актерлерді ойнауда. Бұл ойын жай ғана жарамсыз болды. Ешқашан мен ешқашан мұндай шынайы және табиғи актерлерді көрген емеспін. Актер ойынына қоңырау шалу қиын, себебі менің алдымда бұл әдемі ертегіде бейнеленген визуалды суреттер өмірге келді. Мен актерлер рөлін, сонымен қатар, содан кейін украин және украин қоғам өмірінің жолын атқарды адамдар арасында күрделі және күрделі қарым-қатынастарды ғана емес, көрдім. Мұның бәрі өте қызықты, ақпараттылығы және тіпті қызықты болды. Қойылымнан кейін Мен, шынын айтқанда, бөлме және театр қабырғалары қалдыру келмеді, Мен ұзақ уақыт бойы жалғасып тарихы Kaydashevoy отбасын көруге келеді.Енді театрға алғаш рет келгенімде, мен оны барлық басқа адамдарға баруды ұсынамын. Және, әрине, театрды фильммен салыстыруға болмайды деп айта аламын, бұл керемет уақыт. Мен театрға баруды шешкеніме өте қуаныштымын. Менің ойымша, мен оған көп рет барамын.