Дүниедегі ең ұлы сезімдердің бірі – достық. Әр адам дүниеге келгеннен кейін, ес білгеннен-ақ жан дүниесіндегі сырын, мұң-шерін тарқатып, қуанышы мен қайғысын бөлісетін дос іздейді. Қандай да бір қиындыққа тап болсаң, оны досыңмен бөлісіп, досыңның ақылын тыңдап, шешім таба аласың. Менің ойымша, басқаға жақсы да адал дос болу үшін, ең алдымен, түсінік, адамды тыңдай білу, ақыл бере білу қабілеті жоғары болуы тиіс. Достық адамдардың ең алдымен бір-біріне сенуінен басталады. Ол артқан сайын, достық та қатая түседі. Ал бір-біріне сенімі жоқ, дегенмен өздерін дос санайтындар да бар, ол жалған достық – бірде бар, бірде жоқ. «Достық» туралы нақты ой айтқан философ А.Шопенгауэр өзінің «Өмірлік данышпандықтың афоризмдері» деген еңбегінде: «Нағыз шынайы достық адамдардың бір-бірімен терең, таза және адал қарым-қатынасын қажет етеді. Бұл дегеніміз – досыңыздың қайғысы мен қуанышына ортақтаса білу деген сөз. Осының бәрі адамның табиғи өзімшілдік, өркөкіректік қасиеттерін жояды» деген. Күнделікті өмірде көңіліңе шапағат сәулесін шашып, сенің төрт құбылаңды тең ететін айналаңдағы достарыңның басы бұзылмағаны қандай жақсы.
Тем, кому сейчас 80, родились в 1933-34 годах. К моменту окончания войны им было по 11-12 лет. Были, конечно, и "сыны полков", и дети в партизанских отрядах.. . Но самые молодые солдаты, воевавшие по призыву - и то в большинстве своём не успевшие доехать до фронта - это 1927 г. р.Имена и фамилии, которые Вы приводите, принадлежат определенным народам СССР, каким именно - я Вам не подскажу. Вероятно, речь о том, что какие-то народы на фронт не призывали, опасаясь их неблагонадёжности. Например, по поводу участия чеченов в ВОВ в Интернете информация противоречивая (посмотрите сами) , но факт, что в 1944 году чечены были депортированы "с Кавказа в Казахстан", как пел Высоцкий. Я знаю только, что немцы Поволжья - был такой народ с конца 18 века и по начало 1940х годов - были не на фронте, а на строительстве важных объектов в глубоком тылу, например на Челябметаллургстрое, за то, что поддались на провокацию и не заявили в ГПУ ни об одном из десантников, переодетых в немецкую форму, заброшенных в регион их проживания.
Бiз келген кезде, олар жок-к - с хвостиком
Асел окудан кайтканда, апасы жумыста едi-здесь надо к написать с хвостиком, у- с палочкой
Мен келгенде, сен жоксын-к и н - напишите с хвостиком
1)Мен күн сайын ертен тұрамын.
2)Біз ай сайын калаға барып тұрамыз.
3)Біз жыл сайын жаңа жыл мерекесін жасап тұрамыз.
4)Біз күнде таңғы асты міндетті түрде ішеміз.
5)Мен түскі асты мектепте ішемін.
6)Біз кешкі асты отбасымызбен бірге ішеміз.
прости дальше я устал