Зіма - сапраўдная чараўніца! Ёй ўласціва зменьваць ўсё вакол. Ні жудасны холад, ні прабіраецца да самых костак хвосткім вецер не могуць адабраць у зімы яе чароўнага чараўніцтва. Яе белыя фарбы здольныя ператварыць нават самы пануры пейзаж у майстэрскую карціну, напісаную лепшым мастаком у свеце. А ў памагатых у зімы - непараўнальны знаўца мастацтва. Хто ж гэта? Вядома, мароз! Гэты гарэза выводзіць на вокнах сваёй магічнай пэндзлем непаўторныя ўзоры, адзіныя ў сваім родзе. Ён падбірае асаблівыя фарбы, якіх няма ні ў аднаго мастака. У марозу ў запасе мноства палотнаў, ні на адным з якіх малюнак не паўторыцца нават у самай маленькай дэталі.
Я вельми люблю прыроду.Яна такая прыхожая.Скольки бароу,дярэуяу.Я гаржуся сваёю прыродаю,яе николи ты не знайдеш....николи не прыдумаеш....беражыте прыроду....яна у вас адна як маци
В1923году было создано общество защиты зубров.Зубр обитает в Беловежской пуще. Он большой и сильный
<span>1)Спявае зіма - аўкаецца,
Касматы лес хісткага
Стозвоном хвойніку.
Вакол з сумам Глыбокім
Плывуць у краіну далёкую
Сівыя аблокі.
А па двары завіруха
Дываном шаўковым сцелецца,
Але балюча халодная.
Верабейчыкі гуллівыя,
Як дзеткі сіратліва,
Прыціснуліся каля акна.
Ахаладалі птушкі малыя
Галодныя, стомленыя,
І ціснуцца шчыльней.
А завіруха з ровам шалёным
Стукае па аканіцах звешанай
І злуецца ўсё мацней.
І дрэмлюць птушкі далікатныя
Пад гэтыя віхуры снежныя
У мерзлага акна.
І сніцца ім выдатная,
У ўсмешкі сонца ясная
Прыгажуня вясна.</span>
<span>2)Белая бяроза
Пад маім акном
Принакрылась снегам,
Дакладна срэбрам.
На пухнатых галінках
сьнежнаю аблямоўкай
распусціліся пэндзля
Белай махрамі.
І ці варта бяроза
У соннай цішыні,
І гараць сняжынкі
На залатым агні.
А зара, ляніва
Абыходзячы вакол,
обсыпает галінкі
новым <span>срэбрам</span></span>
" Пара, як з міскі, клубілася над ім"