Древнетю́ркское руни́ческое письмо́ (орхо́но-енисе́йская пи́сьменность) — письменность, применявшаяся в Центральной Азии для записей на тюркских языках в VIII—X вв. н. э.[1]
Орхоно-енисейская письменность обслуживала единый литературный язык (наддиалектный койне) того времени[2][3][4][5][6], который обычно называется языком орхоно-енисейских надписей[7].
Исследователями выделяются 7 групп (принадлежащие, соответственно): ленско-прибайкальская (курыканам), енисейская (Кыргызскому каганату), монгольская (Восточно-тюркскому каганату), алтайская (Западно-тюркскому каганату), восточно-туркестанская (Уйгурскому каганату в Монголии), среднеазиатская (Уйгурскому государству в Восточном Туркестане), восточно-европейская (булгарам (теория), хазарам ипеченегам)[8].
Названия даны: 1) по форме знаков, напоминающих германские руны; 2) по местам находок в долине Орхона(Второй тюркский каганат) и верховьях Енисея (Кыргызский каганат).
Артықшылықтары:
- Бастапқы шығындар (трамвай жүйесін құру кезінде) метрлерді немесе монорель жүйесін салу үшін қажетті шығындардан төмен, өйткені желілерді толық бөлуге қажеттілік болмайды (бірақ желісі белгілі бір секциялар мен тораптарда туннельдер мен пандустардан өтіп кетсе де, оларды ұйымдастырудың қажеті жоқ) бүкіл жол бойында). Дегенмен, жер трамвайының құрылысы әдетте көшелер мен қиылыстардың қайта құрылуымен байланысты, бұл бағаны көтереді және құрылыс кезінде көлік жағдайының нашарлауына әкеледі.
Меним анам ак-кара тусти койлек сатып алды.
Бармаған жері баспаған тауы жоқ-амалы қалмау, ешкімнен көмек болмау.
Зар шегу- қайғыру
Ойына оралу - бірнәрсені ойлап тастап кетіп, кейін қайта бару
Саламатсызба мәтінді көрсетсеңіз