Қазақ жазушысы тарихи романдар мен әңгімелер. Қазақстан Республикасының Мемлекеттік сыйлығының лауреаты (1996 ж.) Және Мұхтар Әуезов атындағы Ұлттық сыйлығының лауреаты 15 жасында республикалық бұқаралық ақпарат құралдарында жазушы Көкпар мен Күміс туралы әңгімелер басылып шықты. Қазақ мемлекеттік университетін (1964) бітірген. 1963-1966 жылдары «Жетісу» газетінің әдеби қызметкері, 1966-1975 жылдары «Жазушы» баспасының бас редакторы, 1976-1984 жылдары баспа, полиграфия және кітап саудасы комитетінің бөлім меңгерушісі, 1984-1990 ж.ж. Қазақстан БҚ Бірлескен Кеңесшісі. 1994-96 жж. - Қазақстан Республикасы Авторлық және сабақтас құқықтар агенттігінің бөлім бастығы. 1996-2002 жж. - Қазақстан Ұлттық Банкінің Ұлттық валюта мұражайы-теңгенің алғашқы директоры. 2002 жылдан бастап Қазақстан Республикасы Президентінің Мәдениет орталығында «Мәдени мұра» журналының бас редакторы болып табылады.
1990 жылдан бастап шығармашылық жұмыс. 1964 жылы әдеби ісін ақын ретінде бастады, кейінірек прозалық жазды. 11 романның, 24 романның және 100-ден астам әңгімелердің авторы. Жұмыстың тақырыбы кең. Тарихи романдар мен повестер: «Отырар» (1965), «Фараби» (1965), «Жібек жолы» (1973), «Екі dүnie esіgі» (1998). «Заалу» (1970), «Кері ақысыз» (1978), «Дария» (1975), «Жолбарысық слайлары» (1984) және басқалары қазіргі заманның өмірлік мәселелеріне арналды. ), «Алиптик азаби» (1997), «Мұхтар жолы» (1998).
Кеңес Одағында жазушы орыс тіліне орыс тіліне аудару үшін жазушы Джеролд Бельгер мен Морис Симашконың «Ауыр қадам» (1974), ауылдық жастар туралы және «Жібек жолы» (1980) туралы моңғол шапқыншылығы кезінде Отрардың қайтыс болғандығы туралы романдары баспа үйі «Ең үздік тарихи романс үшін» беделді марапатына ие болды [1]
Ол ҚР Ұлттық қауіпсіздік комитетінің жабық мұрағатына кірген алғашқы жазушы. Нәтижесінде сот құжаттарына сәйкес фактілерге негізделген «Түрме» (1992) әңгімесі жазылған, сондай-ақ 1986 жылғы желтоқсандағы оқиғалар - «алаң» (1993) романы жазылған. Бұл жұмыстар қайтадан басылып шықпады, сирек кітаптардың жинағында бірнеше данасы сақталған [2].
Дүкенбай Досжанның шығармалары әлем халықтарының 19 тіліне аударылып, 3,7 миллион дана таралыммен жарық көрді. Оның есімі «Қазақ энциклопедиясында» және «Әдебиет және өнер қайраткерлері» жинағында алтын әріптермен жазылған. «Мен қайтыс болғанымда» [3] (2009) атты қысқаша әңгімелер жинағы «Ең оқитын жазушы» сериясында жарық көрді. Қазақстан Республикасы Байланыс және ақпарат министрлігінің 2010 жылы электрондық сауалнама нәтижелері бойынша - Қазақстандағы ең көп оқылған жазушы [4].
Біз табиғатты аялауымыз қажет. Оны ластамай жəне қоқысты айналаға тастамау қажет.
Табиғатқа қатты əсерпін тигізетін экологиялық проблемалар болып табылады.
Ең ерте балалықтан маған табиғат ұнады. Өзінің денесінің бас-басы торымен мен қапта- әлемнің көркін, оның үйлестігінің сездім. Маған ылғи болу қала- пайдалы әлемге және адамдарға, сол себептен мен барлық көмектестім.
Қашан маған жастар бес болды, мен в докторлар ойнау стала. Мен ойыншықты сайладым, оны - қарады және шипаны тағайындады. Бас менің өзінің дәріқобдиы болды, қайда алып еспе және несколько осы пісектер жатты. Әрине, прабабушка инелерді тартып алды, чтобы мен жараланбадым, бірақ ләззат ойыннан кіші болмады. Мен қуыршақ, зверюшек, ал кейін барлықты оның карточкаларына ауруды қараттым жазып ал-. К өкінішке, жаз- және бес жаста оқы- мен тағы білмедім, сол себептен ырғақтарды орынына әріптердің жайдан-жай қойды.
Тез арада мен жалықтыр- ауруды қарат- қуыршақ - және мен стала көрсет-, не ауруды қарат- әже. Сияқты правило, мен оған массажды тағайындадым. Маған түйу ұна- оның аурулы аяғын - және, сияқты не оғаш, оған оңайырақ болды. Кейін мен өзі массаж ша кітап және меншікті түйсіктерге, ал өзінің ұсталықтарының жасау оқыдым өзінің отбасысының мүшелерінде сына-. Жайдан-жай
Теледидар қарадым,далаға шықтым,шаңғы кəсеттім,тамақ пісірдім,мектепке бардым
Кузги жиын-теримин аяктап, казактын улттык киимдерин киип сонын ишиде укили борик, такия, кимешек бар. татар халкы оздеринин Сабантойларын тойлап, домбырамен куй тартып отыр екен