Ответ:
 Жоспар:
1.Кіріспе:Қиястың әкесінің майданға кетуі
2.Негізгі бөлім:Анасының сырқаттанып жатқаны
3.Қорытынды:Нағыз еңбекқор Қияс
Кияс ол акылды бала.Кияс егіс басына келгенде күннің де алкызыл шапағы жер бетіне тарай бастаган еді.Бала су құып үйренген және жер казып үйренген. Оның бәрің әкесі үйреткен.Бір күні әкесі майданға кетіп қалған ал анасы ауру.Қияс ішінен сөйлеп отырды «Алдымен құлақ арықты шығыс бетіндегі атыздарды суарамын» деп ойлады.КИЯС анасы ауру ишиненде жылады.»бұл жерді меңін қалай да бітеуім кекек» деп ойлады ол іштей……
Қиястың әкесі майданға кетеді.Ал анасы қатты ауырып жатады.Сол анасын көрген бала Қияс анасын қатты уайымдайды.Бірақ оған қарамастан бала Кияс анасына көмек қылып,еңбек етеді.Ол жерге әр жыл сайын тары егіп,колхоз жинап,терін төгіп,жейтін нан табады.Бала Қияс әкесінің жанында болмасада әкесі үйреткен жұмыстарын үлкендерше істейді.Міне,Қиястың еңбекқор екенін осы мәтінен-ақ табуға болады.Бірақ қазір Қияс сияқты балалар аз....
Мен магазинден липтон деген сусын алдым
Тюбетейка зер такия калпак борик тымак такия Шошак борик саукеле <span>кимешек
</span>
Ответ:
А где текст тут без текстм никак!
Отаным – алтын бесігім
Отан – адамның түп-тұқияны, ата-бабаларынан бері қарай кіндік қаны тамып, өсіп-өніп келе жатқан жері. Сондықтан қай елдің адамы болсын өз Отанын дүниедегі ең қымбаты, ең қасиеттісі, ең аяулысы – анасына балайды. Отан ұғымы адамның адамдық мінез, ізгілік сезімімен, парасатымен етене байланысты. Отансыз адам болмайды. Тағдырдың жазуымен, яғни адамның өзіне байланыссыз себептермен немесе опасыздықпен Отанынан қол үзген адам болады. Екеуі де бақытсыз, бірақ алдыңғысы – аянышты, ал соңғысы – жиіркенішті пенде.
Отан – белгілі бір адам үшін оның туған шаңырағы, ата-ана, бала-шағасы, солармен бірге осы өмірден көретін қызығы мен бақытының тұрағы, өлгеннен кейін де ұрпақтарына рухы жар болып жататын топырағы.
Біздің халқымызда атамекенді ардақтау сезімі өте терең, олар үшін туған жерді қасиет тұту – қанға сіңген мінез, ежелгі дәстүр. Бұл таным біздің жанымызға ана сүтімен тараған, ана тілімен дарыған. Біздің ұшан-теңіз ертегі-аңыздарымыз, ұзақ дастандарымыз бен жырларымыз, мақал-мәтелдеріміз, ұлы жырауларымыз бен шешендеріміздің нақылдары туған жерді, Отанды ардақтауға толы және олардың өзі қандай терең мәнді, көркем сөз маржандары десеңізші! Бауырлас халықтарымызға ортақ «Отаның – алтын бесігің», «Отаны жоқтық – нағыз жоқтық», «Ер – туған жеріне, ит – тойған жеріне», «Ер – елінде, гүл – жерінде», «Жат елде сұлтан болғанша, өз еліңде ұлтан бол» деген сияқты ғажайып мақалдар қаншама?!
Отанды шексіз сүйіп, ардақтаумен бірге оны жауларынан жан аямай қорғау – әр перзенттің парызы, міндеті де. Отан-ананы басына іс түскенде жан салып қорғамаған азаматты азамат, халық перзенті деуге болмайды.