Абайдың өлеңдері-адамды жақсы істерге итермелеп,жаман қасиеттерден арылтады.Мағынасы терең өлеңдер,қазақ халқының қанына сіңген.Абайдың шығармалары екіге бөлінеді:қара сөздер немесе ғақлия және басқа тілден аударылған өлеңдер.Абайдың шығармаларына:"ғылым таппай мақтанба","сенде бір кірпіш дүние"және тағы басқа жатады.
Еңлік табиғаттың суретін салып отыр.
Себебі ол кең далада жүрген қояндар салды.
Себебі ол адамға жағымды көрінеді.
өлеңнің егіншілікке катысы бар.
әке мен баланың арасында бидай туралы әңгіме болды.
бидайдың өзімшілділігі баланы таңғалдырды.
<span>Ана - тіршіліктің гүлі, отбасының берекесі, бүкіл адамзаттың тәрбиешісі. «Ат биеден, алып анадан туады» дейді халқымыз. Дүниеде анасыз адам жоқ. Қаламы жүйрік жазушы да, данышпан ғалым да, ел бастаған көсем де, сөз бастаған шешен де ана көкірегінен нәр алып өскен. Ана - барлық өмірдің бастауы. Ол өз сәбиін мәпелеп өсіреді, жақсы болуын қалайды. Адам бойындағы барлық асыл қасиеттер күннің нұрынан, ананың ақ сүтінен дариды. Ана - ұлы адам, қасиетті жан. Тіпті айта берсең сөз жетпейді. Ана бір қолымен бесікті тербетсе, бір қолымен әлемді тербетеді деген. Расымен, анасыз өмірді, әлемді елестету мүмкін емес. Әрбір жұмыр басты пенде бұл өмірге келгені үшін анасына қарыздар. Құдайдан кейінгі құдірет иесі - Ана. Сондықтан мына жарық дүниеге әкелген ана алдында бәріміз басымызды иеміз</span>
Мен тандайтын мамандық өте қызық. ол мамантықта адамдарға көмек беретін болады ,бүл мамандық доктор .