Звон!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Із акенца было відаць зацягнутае неба. Над домам навіслі хмары. Пажоўклыя дрэвы скланілі сваі галіны. На зямлі было апалае лісце. Надыходзіла восень. Усюль былі скошаныя лугі, парыжелыя стагі, аголённыя палеткі. Усё прабачалось з летам. Прыціхла зямля. Яна рыхтавалась да прыходу восені.
Асноуная думка: 1.не трэба захоуваць у сабе свой талент, а лепей перадаць яго людзям. 2. Трэба шанаваць талент иншых людзей. Тэма: спадчына.
Зіма - сапраўдная чараўніца! Ёй ўласціва зменьваць ўсё вакол. Ні жудасны холад, ні прабіраецца да самых костак хвосткім вецер не могуць адабраць у зімы яе чароўнага чараўніцтва. Яе белыя фарбы здольныя ператварыць нават самы пануры пейзаж у майстэрскую карціну, напісаную лепшым мастаком у свеце. А ў памагатых у зімы - непараўнальны знаўца мастацтва. Хто ж гэта? Вядома, мароз! Гэты гарэза выводзіць на вокнах сваёй магічнай пэндзлем непаўторныя ўзоры, адзіныя ў сваім родзе. Ён падбірае асаблівыя фарбы, якіх няма ні ў аднаго мастака. У марозу ў запасе мноства палотнаў, ні на адным з якіх малюнак не паўторыцца нават у самай маленькай дэталі.
Только и изменяй на i. И про у краткое не забывай.
<span>З задавальненнем я прачытау твор Змитрака Бядули "Бондар". У им расказваецца аб "залатых рук" майстры Даниле и яго жонцы Аудоцци. </span>
<span>Стары Данила у апавяданни аписваецца як не проста бондар, а вялики мастак сваёй справы. Кали ён садзиуся майстраваць свае вырабы, усё навокал замирала. Гэты чалавек уваходзиу у нейки транс, забывау аб ежы, сне и аб усём, што тварылася навокал. Ён амаль сусездеу выправажау з хаты, каб не перашкоджвали яго працы. Глядзець на працэс узникнення лыжак, начовак и иншых пасудзин магла тольки яго жонка Аудоцця. У их не было дзяцей и жонка жыла цикавасцю Данилы. Як адгалосак, як цень свайго мужа, радавалася яго радасцями, гаравала яго горам. Аудоцця у творы - вельми симпатычны персанаж. Гэта вобраз - прыклад беларуская жанчыны у сям'и. </span>
<span>Бондар Данила быу сучасным мастаком свайго рамяства. Яго не цикавили грошы, тольки творчасць. Мастацтва гэтага тварца магло знайсци выйсце далей яго акружэння. Душу и помыслы вяликага майстра аднавяскоуцы уразумець не магли (так яму здавалася), а знатныя паны не цикаилися и не захаплялися творами Бондара. </span>
Даступнай мовай Змитрок Бядуля данёс да чытача вобраз свайго литаратурнага героя, яго помыслы, яго думки. Гэты творпрымусиу мяне задумацца аб жыцци, аб яго цэннасцях. Не трэба замыкацца у сабе, падтрымку ва усим неабходна шукаць у акружаючых людзях. А свой талент и жыццёвый вопыт перадаваць другим и не хаваць у сабе.<span>Только и изменяй на i.</span>
