Верш-прысвячэнне роднай вёсцы, напісаны выхадцам з Калоднага Сяргеем Карыцькам.
Ёсць у Палессі…
Ёсць у Палессі вёска незвычайная,
Што лашчыць беларускай мовай слых,
Навокал дыялекты разнастайныя –
І гэта пацяшала нас, малых.
Мінулае тут з марамі сустрэлася,
Яго я адкрываю кожны год…
Прапрадзед быў паплечнікам Міцкевіча,
Са Шчорсаў пачынаўся радавод.
І беларускасць тут здаўна нязводная,
Дайшла да нашай вёскі праз вякі…
Люблю, як маці, роднае Калоднае,
Заўсёды сэрцам з вамі, землякі!
Князь быу вельми грозны и без чалавечны, Усе яго Баялися Пра яго шла дурная слава
Мы сустракаем лета.
Запишы гэты тэкст, калі ласка.
Давайце заспяваем гэтую песню!
Мы пішам слаўны верш.
Я спявала б, але нельга - маці спіць.
Ен хацеў бы гэты самакат.
Няхай прынясе мне папіць.
Прости, что не сразу)
Кляновы ліст - ліст клёна, гарадскі пейзаж - пейзаж горада, сонечная раніца - раніца з сонцам, купалаўскія вершы - вершы Купалы, школьны вечар - вечар у школе, беларуская гісторыя - гісторыя Беларусі, гліняны посуд - посуд з гліны, салаўіная песня - песня салаўя, рачны бераг - бераг ракі, маладзёжная газета - газета для моладзі, бабуліны казкі - казкі бабулі, грыбны суп - суп з грыбоў, архітэктурны помнік - помнік архітэктуры, музычны фестываль - фестываль музыкі
асеннія апенькі, прыгожая сукенка, вячэрні канцэрт, грыбны дождж - замяніць нельга
прым.+наз. - доўгі шлях, вусны пераказ
наз.+наз. - ліст брату, пажаданне бацькам
дзеясл.+наз. - чытаць кнігу, узяць аловак