Адам қанша жыл өмір сүрсе де, қандай іспен айналысса да, өмірдегі ең ұмтылмас сәттер болып мектепте өткізген уақыт қалатын шығар. Мектеп-білім айдынындағы үлкен кеме. Осы кемеде он бір жыл уақытты әр бала өткізеді. Мектеп табалдырығын тарыдай болып аттап, он бір жыл бойы білім алып, таудай болып шығамыз. Алғашқыда мектепке келіп әрбір әріпті, әрбір санды жазып үйрену қалай қиынға соққан еді? Уақыт өте бәрі өзгерді. Жазуды да, оқуды білмейтін кішкентай балалар бүгін міне, мектеп бітіру туралы атестатты қолдарына ұстап, үлкен өмірге жолдама алды. «Қашан ғана осы мектепті бітіремін» деп ойлайтын кездер көп болып еді. Қазір сол мектепті бітіріп шыққаныма өзім сене алмаймын. Көзді ашып-жұмғанша уақыт тез өтті де кетті. Соңғы қоңырау осы жылы біз үшін расында да соңғы рет соғылды. Сонша асығып бітіргім келген мектебіммен қимастықпен қоштасып отырмын.
Жағымсыз жағы ол өзің сабақтардың үстінде бұзықтық көп жасады.Жəнеде жаман балдармен дос болды!
Көлден шығып, көлге қонған аққудың сұлулығына тәнті болар көрген адам. Жалғыз өзі тобынан қалып қойған секілді. Осы тұста ойыма сап ете қалған мына мақалдың да астары кең. "Аққуды атпа, досыңды сатпа" бұл мақалдан байқарымыз халқымызда ертеден бұл сұлу жаратылысты киелі деп санаған. Сонымен қатар аққу жайында қалқымызда көптеген аңыз əңгімелер мен қатар аққудың ерекше сұлулығын қыз баласына теңеп жазған көркем шығармалар да жетерлік.
Жекеше:
Iжақ мен оқушымын
IIжақ сен оқушысын
сіз оқушысыз
IIIжақ ол оқушы
көпше:
Iжақ біз оқышымыз
IIсендер оқушысыңдар
сіздер оқушысыздар
IIIжақ олар оқушылар
