-Сәлем!
-Сәлем.
-Қайда барасың?-Мен театрға бара жатырмын.
-Мен бір кездері театрда болдым.
-Шындығында?
-Ия, тек мені шығарып тастады.
-Неліктен сіз шықты?-Мен бір досымды көріп, оған айқайладым. Мені бұл үшін шығарып тастады.
-Себебі сіз театрда шу шығара алмайсыз! Онда сіз тыныш болуыңыз керек!
-Мен бұл туралы білмедім, қазір не істеуім керек?
-Менімен бірге театрға барғыңыз келе ме?
-Мен қалаймын!
-Келіңіздер!
Менің сүйікті халық туралы ертегі. Әркiм оларды мүмкіндік, бұл оқиға өте балалар деп ойлаймын болады, бірақ ол ең мені есте. ол ақылсыз Бауырсақ дейді, өйткені. Ол мені есте. Ол өмір туралы ештеңе білмеді және бәрінен бұрын болды. Бірақ ол бәрін тастап, туыстарынан қашып кетті. Тамақ ішуге тырысқан күдікті тұлғалармен алмасу. Бірақ ол барлығынан дерлік қашып кетті. өйткені ол жеді высокомерием және өзін-өзі сенімділік нәтижесінде. Егер сіз кенеттен тоқаштар сайтында өзіңіз таба біледі, өйткені ешқашан . Осы ескерту ертегі, мәңгі мені есте болады. Ал сіз бір кездері жей аласыз.
<span>менің автобусым
сенің автобусың
сіздің автобусыңыз
оның автобусы
біздің автобустарымыз
сендерд</span><span>ің автобустарын
сіздердің</span><span> автобустарыңыз
олардың автобусы</span>
Өткір тіл
терең ой
қиын байлам
ашық ауыз
қалың қасірет
ақ ниет
қара күш
тәтті қылық
жұмсақ мінез
Туған жер – адам өмірінде киелі орын алады. Нақты осы жер оны елімен, өткенмен және болашақпен байланыстырады. Міне, сондықтан да тіпті балалық шақтан бастап-ақ адамда отанға деген махаббат сезімі оянады. Әрбіріміз үшін Отан ошақ басынан басталады: туған жер, туған көше, туған қала немесе мен үшін туған кент. Менің Отаным кішкентай болса да, мен үшін аса қымбат жер Бестөбе кентінен басталады. Дәл осы жерде менің көңілді де, шаттықты, уайымсыз балалалық шағым өтті. Үйдің маңындағы аулада ойнағаным және бала-бақшаға барған көше әлі есімде. Сол кезде ол маған өте ұзын болып көрінетін. Мұнда көлік сирек жүретін, бірақ серуендеп жүретін адамдар көп болатын. Иә... Туған жер ұзаққа қиып жібермейтін. Сен әрқашан өзің бармасаң да, оймен қиялдап туған көшені, есіктің алдын, «Қызым, үйге кір...»деген ананың сөздерін еске түсіресің. Жүректің әлсіздүрсілі естіледі. Қазір бойжеттім, бірақ та өмір бойы мен үшін балалық шақтағы туған аула мен көше – менің кішкентай Отаным. Сонымен бірге мен елімнің бір бөлшегімін, оның бүгіні мен болашағымын. Біздің Қазақстан – көп ұлтты мемлекет. Бейбітшілік пен достастықта, татулықта бірге жұмыла отырып, қызметтің әр түрлі саласында қазақтар мен орыстар, татарлар мен немістер, украиндер мен кәрістер...еңбектенуде. Мен соңғы жүз жылда Қазақстан жеріне әр түрлі халықтар қоныс тепкеніне жиі ойланамын. Біздің еліміз сияқты менің ағайыным да көп ұлтты. Бірлік, ұлтаралық келісім және саяси тұрақтылық – қазақстандықтардың қалауы. Мен оны білемін. Онда татарлар да, орыстар да, қазақтар да бар. Олардың тағдырын, өмір тарихын тыңдағанда менің елім одан сайын маған жақындай түседі, оны жақсырақ түсіне бастаймын. Біздің отбасы тарихымыз мыңдаған басқа отбасылардың тарихына ұқсас. Өмірдің қиын кездерінде, ауыр жұмыстарда, өтіп жатқан күндер мен мерекелерде әр түрлі ұлт өкілдерінің пікірі қалыптасты. Адамзат баласының татулығына ұмтылу әр халықтың қанында бар, әсіресе ол қазақстандықтарда ерекше дамыған. Бұл Қазақ жерінің жомарттығынан, осы өлкелерге тағдыр алып келген барлығына құшағын кең жайып, пейілін кеңге салатын Қазақ халқының мінезінен жаралған.Осында тұрушылардың барлығы Қазақ халқының тілін, тарихы мен салт-дәстүрін білуі келек. Қазақстанда тұратын барлық халықтың татулығы мен бірлігінің мәні осында. Ол байырғыкөркем Қазақстан жерінде бейбітшілікті сақтауға көмектеседі. Ал татулық – болашақта гүлденудің маңызды талабы.