<span>Әр адам баласы ән тыңдағанды ұнатады,менің ойымша ұнатпайтын адам жоқ.Соған қарай орындаушыны да таңдай білу қажет және оның мазмұныға да көңіл бөлу керек.Менің сүйікті әншім Қайрат Нұртас оның әндері маған ұнайды.Ол әнші ән айтқанда сол әнді сезініп,түсініп жүрекпен айтады.Соның әндерін тыңдап отырып кейде жылағым да келеді.Себебі,өмірде болған киын оқиғаларды ол әнмен айтады.Менде кішкентай кезімде әші болғым келген,айнаға қарап ән айтатұғынмын,Бырақ кәзіргі кезде арманым сод да істеу.Бырақ ән айту хоббиыма айналған.</span>
1) Ашык буын дауыссыздан басталып дауыстыдан аякталады, кейде тек дауыстыдан турады о—тан ба—ла те—ле—ди—дар
2) жабык буын дауыссыздан басталып дауыссыздан аякталады жас—тык кар—мак
3) туйык буын дауыстыдан басталып дауыссыздан аякталады ал—ма ак—шыл
Достықты сатпа
сабақтан қалма
жауыңнан жақсылық күтпе
үлкендердің сөзін бөлме
өзің су ішкен құдыққа түкірме
құстарға қамқор бол
кітапты таза ұста
арыңнан аттама
аққуды атпа
үйді айналып жүгірме
Астана (не?бастауыш,зат есим) -Казакстан Республикасынын (ненин?,толыктауыш,турлайсыз муше) елордасы (несы?, толыктауыш,турлаусыз муше)
Мен(ким?,бастауыш,зат есим) дукенге (кайда?, пысыктауыш,турлаусыз муше) барамын (не истеймин?, баяндауыш,етистик)
Кен (кандай?, аныктауыш, турлаусыз муше) далада (кайда?, пысыктауыш,турлаусыз муше) балалар (кимдер? бастауыш,зат есим) ойнады (не истеди?, баяндауыш, етистик)
Мен(ким?,бастауыш, зат есим) оз Отанымды (нени?, толыктауыш, турлаусыз м.) жаксы коремин (не истеймин?,баяндауыш, етистик)
Ертен (кашан?, пысыктауыш,турлаусыз м.) ол (ким? бастауыш, есимдик) театрга (кайда?, пысыктауыш, турлаусыз м.) барады (не истейди?, баяндауыш, етистик)
Давным давно, кто то устроил свадьбу. Пришел и Кожа. Одежда на нем была не из хороших, но он никого не волновал и никто не приглашал его поесть и посидеть. Затем, он уходит и идет домой, он одевает более привлекательную одежду и возвращается на свадьбу. В этот раз его принимают, просят посидеть и поесть, ему дают мясо.
-Кожа, давай ешь! Наслаждайся! - говорят ему, но он не ест и сувает свой шапан (плащь) в еду и говорит:
-Ешь мой шапан. ешь,- и молча сидит. Тогда хозяин свадьбы:
-Что вы творите? Ваш шапан ест мясо?
Тогда Кожа:
Ты оказывается не уважаешь человека а уважаешь одежду на нем, по этому я даю еду моему шапану! отвечает он.