1)Адамдар жылқыны тасымалдайтын зат деп есептейді
2)Жылқы қымыз береді және оны қолдану өте онай себебі ол қазақтырға алыс жерге баруға көмектеседі
3)Білмеймін
Біздің ұсынған табиғаты бар жеке адам", онда сырттан. Және бізге үйреншікті болды ой, адамзат покорило табиғат, мыс, оны өзіне қызметке алады. Адамдар пайдаланды, оның сыйлық, сондай-ақ ештеңе орнына, ойланбастан, бұл легкодоступность және кажущаяся неисчерпаемость табиғи байлықтар — бұл, бәлкім, ең үлкен елесі, оны адамзат еді сұраған. Өкінішті, біз бағалаймыз тек жоғалтады.Өте өткір, бүгін бүкіл әлемде туроператорлар экология. Кезде барлық жағынан әдемі және дұрыс сөздерді қорғау туралы табиғи байлықтарды іс жүзінде көбінесе барлық көрсетіледі басқаша. Ормандар кесіледі, улы қалдықтар болмайды жойып, скапливаются жер бетінің ластануы, атмосфераның және гидросфераның зауыттар мен фабрикалары асты барлық рұқсат етілген нормасы — бұл тек басы ғана. Жоғалуы көптеген түрлері өсімдіктер мен жануарлардың бессмысленного жою, оларды тиімсіз пайдалану, жерді көбінесе необратимо. Бұл өте қорқынышты — қалып оңаша нұрсұлтан назарбаев, натворил мүмкін емес түзетуге болады.
Алтын ұяң — Отан қымбат, Құт-берекең — атаң қымбат, Аймалайтын — анаң қымбат, Асқар тауың — әкең қымбат (Қазыбек би). Бұлбұл гүлзарын сүйеді, Адал адам Отанын сүйеді. Жауда қалған бұлбұлдан Отанға кайтқан ит артық. Орағың өткір болса, қарың талмайды, Отаның берік болса, жауың алмайды. Отан елдің анасы, Ел ердің анасы. Отан қадіріне жетпеген өз қадіріне жетпейді. Отан от басынан басталады. Отан оттан да ыстық, жалыны бар шоқтан да ыстық. Отансыз адам — ормансыз бұлбұл. Отансыздың оты жанбайды. Отан үшін еңбек етсең халқыңның сүйген ұлы боласың. Отан үшін күрес — ерге тиген үлес. Отан үшін отқа түс — күймейсің, Арың үшін алыссаң — өлмейсің. Отанын сатқан оңбас. Отанын сүйген: отқа жанбайды, суға батпайды. Отаның тыныш — сен тыныш.
Дереккөзі: https://www.zharar.com/kz/makal/780-otan.html
© www.ZHARAR.com
Бағзы заманнан бері қарай өмір сүрген ақын, жыраулар қазақ жеріндегі замана көшінің бағыт-бағдарын елден бұрын бағамдап, өмір ағымының беталысын, тіршілігінің тынысын тамыршыдай дөп басып танып отырған. Іштен, тыстан келетін қауіп-қатерлерді алын-ала сезіп білген. Бұл өзгелерден артық туған ақын, жырауларға тәңірдің берген тән қасиеті болса керек. Олар қой үстіне бозторғай жұмыртқалаған мамыражай заман болса, шаттана, масаттана жырлаған. Ел басына күн туған аласапыранда отты жырларымен қалың қазақтың жігерін жанып, тұтастық пен бірлікке шақырған. Ал туған жеріне жатжұрттықтар сұқ көздерін сүзіп, шеңгелдеп қол сала бастағанда жыландай жылжып келе жатқан қасіреттен халқын сақтандырып жырмен зар жылаған. Жат пиғылдылардың елдің іргесін ірітіп, ырысын шашып, қазынасын қасықтап та, шөміштеп те таситынын елден бұрын аңғарған. Ақындар алмағайып заманда елдің жігерін жанып, төнген қауіптің бетін қайтаруға халықты үндеп отырған.
Сөз тіркестерінің синтаксистік қатынастарын - анықтауыштық қатынас дейміз
