ЕСЛИ АТАМҰРА ТОГДА ВОТ
Сәуле мен Мақсат жазғы демалыс кезінде Сағындық атаға барды.Олар атаны көріп қуанды.
-Ата! Қалыңыз қалай-деде Мақсат.
-Жақсы.Ал сендерде? -сұрады Сағындық ата.
-Бізде де жақсы.-айтты Сәуле мен Мақсат.
Сағындық ата бізге көп әңгіме, ертегілер, айтып берді.Жазғы демалысымыз өте көңілді өтуде.Ауылдың табиғаты әдемі, көк шөп ағаштар жайқалып өсіп тұр.
Төл;``Мен бүгін жұмыстан кеш келемін``,-деді Абай.
төлеу; Абай бүгін жұмыстан кеш келетіндігін айтты
Адамзаттың жер-анаға деген ықыласы ерекше. Топырақтан жаралған болмысымыздан ба әлде аталарымыздың жер үшін аянбай күресе білгендігінен бе, білмеймін, қазақ үшін жер мен ел ұғымы егіз. Әлем картасында жерінің үлкендігі жағынан тоғызыншы орынды иемдеген Отанымыз бар. Алайда басында баспанасы мен өзіне тиесілі бір телім жері жоқ қандастарымыздың толып жүргенін қалай түсіндіреміз? Өзінің меншікті жері жоқ адам, ерім деп еркелетпеген еліне қорған бола ала ма?
Әр жерде иесі бар деп қоршалып, қорғалған, бірақ бір түп ағаш егілмей, бір лашық салынбай созылып жатқан жерлер бар. Ол жерлерді өзі алмай, өзгеге де бермейтіндердің не ойлағаны бар? Жер күтіп, баптағанды, топырағын шаң қылып бүлдіршіндердің жүгіргенін, әйтеуір тірі адамға қалқан болуды қалайды. Ал қоқысқа толып, тынысы тарылған, егілмей жетімге айналған жер де ауа жұта алмай қиналған адаммен бірдей. Бірде бір адам қоқысқа толып, әбден азып-тозған жерін сатуды жөн көреді.