Мен жазамын , тыңдаймын, оқимын, сөйлеймін
Сен жазасың, тыңдайсың , оқисың, сөйлейсің
Сіз жазасыз, тыңдайсыз, оқисыз, сөйлейсіз
Ол жазады , тыңдайды, оқиды , сөйлейді.
Қыстын қызықты ойыны ол "АҚҚАЛА" қармен жасау!
Менің атам мен әжем бар. Менің атам ауылда тұрады.Атамның үйі үлкен.Мына шарбамыз қызыл. Әжем дүкенге барады. Мен атама көмектесемін.про 4 я точна не уверена.
1. есімдіктер, әсіресе жіктеу есімдіктері, атау септікте тұрып бастауыш болады. Мысалы: Мен жазбаймын өлеңді ермек үшін. (Абай) Кино үстінде бұлар бір-біріне бір ауыз сөз айтқан жоқ (Ж. Молдағалиев)2. Есімдіктер барыс, табыс, жатыс, шығыс, көмектес септіктердің бірінде тұрып толықтауыш болады. Мысалы: Кеудемде жаным тұрғанда Гауһарды ешкімге бермеспін. (С. Мыңжасарова) Жалғыз сенен айрылып, артыңа қарап тұрдым. (Абай)3. Есімдіктер ілік сектікте немесе сын есім мен сан есімнің орнына қолданылып, анықтауыш болады. Мысалы: Ешбір дарынды ақын, ешбір дарынды жазушы орыс әдебиетін, орыс әдебиеті арқылы дүниежүзілік озық әдебиеттің көрнекті үлгілерін аттап өте алмауы керек. (Ғ. Мүсірепов) Біреудің кісісі өлсе, қаралы ол. (Абай) Бұл сұрауға жауап бермей, аз отырып барып сөйлейді (С. Муканов)4. Есімдіктер мезгіл, мекен мағыналарында үстеудің орнына қолданылса, пысықтауыш болады. Мысалы: Бүгін ешқайда бармайсыңдар, маған бір кешті қимайсыңдар ма? (Ж. Молдағалиев)<span>5. Есімдіктер жіктеліп қолданылса, баяндауыш болады. Мысалы: Менің іздегенім – сенсің. Әнеугі келген бала – осы.</span>
Қыс. Бұл мезгілде адамдар табиғаттың құпиясын, ерекше бір ұмытылмас сәттерін тамашалайды. «Қыстың көзі қырауда» деген халқымыздың тамаша сөзі осы бір мезгілді айна-қатесіз баяндап тұрғандай немесе Абайдың «ақ киімді, денелі, ақ сақалды…» деп келетін өлең жолдары да қыстың басқа жыл мезгілдерінен ерекшелігін паш етеді.
Табиғаттың әрбір маусымы ерекше болатыны сөзсіз. Әр маусымға тән сейіл-серуені де болады. Жазда адамдар суға шомылып, күнге қыздырынса, қыста шаналарын арқалап, биік жоталарға, таулы қыраттарға бет түзейді. Дала төсінде қолдан сырғанақ жасайтын қызықты сәттер де – өз алдына бір әңгіме. Барлығы қыстың суықтығын емес, бейнебір жылы нұрын, ыстық тартар сәулесін тауып алғандай қуанысады. Биік қыраттан төмен қарай аппақ қардың үстінде ізін қалдыратын шанасымен ызғиды.