Ад прыстаўка, спяв корань, ушы i а суфікс
Веснавы: корань - весн, суфікс - ав, канчатак - ы, аснова - веснав.
Тэрыторыя - корань - тэрыторы, канчатак - я, аснова - тэрыторы.
Дружба мацней за каменныя сцены.
Чалавек без сябра што ежа без солі.
Прыяцеля за грошы не купіш.
Прыяцеля пазнаеш у няшчасці.
Шукай сабе сябра ў бядзе.
І службу служы, і сябру дапамажы.
<span>Не ў службу, а ў дружбу.</span>
Замірае лета, заціхаюць далі, сірацее рэчкаб халадзеюць хвалі (Я. Колас).
Ноч мінае, зара над краінай усходзіць (П.Глебка).
Гляджу -- заявіўся дадому і шпак (П. Глебка).
Залатое жыта зжата, дажынаецца авёс (К. Буйло).
Я знаю цвёрда: свет да шчасця прыйдзе (К. Кірэенка).
Нізка плылі цяжкія хмары, сыпаўся калючы халодны снег (М. Лупсякоў)
Ісціна, адвечная як свет: шчасце ходзіць толькі ў пары з горам (Н. Гілевіч).
Мы пабраліся за рукі -- яны разарвалі наша кальцо (Я. Брыль).