1. Әркімнің ата-анасы өз баласын <u>тәрбиелейді.</u>
2. Мені менің ата-анам <u>тәрбиелейді.</u>
3. Мирастың әкесі оған ақыл үйретіп оны <u>тәрбиелейді.</u>
Сочинение: ,, Минем әнием.”
Минем әниемнең исеме – Марина. Аңа утыз ике яшь. Минем әнием лаборант булып эшли. Минем өчен әнием - дөньядагы иң матур кеше.
Аның күзләре зәңгәр төстән, кап – кара керфекләр белән сызылган. Чәчләре бик озын, кара төсле. Мин әниемне бик яратам, чөнки минем өчен аннан да кадерлерәк кеше юк. Әнием бик оста ашарга пешерә. Дөньяда аның ризыгыннан тәмлерәк юктыр. Мин начарлык эшләсәм дә, ул мине бик ярата. Ул һәр кешегә булышырга тырыша. Һәр кеше өчен - әни - иң якын кеше.
Мин дә әниемне иң яхшы, иң матур, иң әйбәт кеше дип шутлыйм.
<span>
</span>
Салем. сен былесынба. бурында теледидар Кара тусты болганын.
Жок. мен казыргы турлы тусты теледидарды былем.
Ол заманда Теледидар аз болган.жане ол заман ушин кымбат.
Ал казыр теледидарлар улкен .адамнын кобысы сатып ала алады
Ең ерте балалықтан маған табиғат ұнады. Өзінің денесінің бас-басы торымен мен қапта- әлемнің көркін, оның үйлестігінің сездім. Маған ылғи болу қала- пайдалы әлемге және адамдарға, сол себептен мен барлық көмектестім.
Қашан маған жастар бес болды, мен в докторлар ойнау стала. Мен ойыншықты сайладым, оны - қарады және шипаны тағайындады. Бас менің өзінің дәріқобдиы болды, қайда алып еспе және несколько осы пісектер жатты. Әрине, прабабушка инелерді тартып алды, чтобы мен жараланбадым, бірақ ләззат ойыннан кіші болмады. Мен қуыршақ, зверюшек, ал кейін барлықты оның карточкаларына ауруды қараттым жазып ал-. К өкінішке, жаз- және бес жаста оқы- мен тағы білмедім, сол себептен ырғақтарды орынына әріптердің жайдан-жай қойды.
Тез арада мен жалықтыр- ауруды қарат- қуыршақ - және мен стала көрсет-, не ауруды қарат- әже. Сияқты правило, мен оған массажды тағайындадым. Маған түйу ұна- оның аурулы аяғын - және, сияқты не оғаш, оған оңайырақ болды. Кейін мен өзі массаж ша кітап және меншікті түйсіктерге, ал өзінің ұсталықтарының жасау оқыдым өзінің отбасысының мүшелерінде сына-. Жайдан-жай
Ілияс Жансугиров родился в 1894 году 1 мая ныне Талдыкорганского округа, Аксуского района, ранее 4 аула . Ілияс рано остался от матери сиротой, рос воспитанием отца. Выросший воспитанием отца у которого твердый характер, он с малых лет был сильным характером, решительным, трудолюбивым и хорошим восприятием. Жансүгір был знал все о рукоделье. Он был сапожником, шил обувь, с железа и дерева умело делал все. Наряду с этим, имел образование по старому, был грамотным по арабскому, много читал устную народную литературу, много собирал. Такой все знающий отец, такой мастер своего дела,что сам знал, тому учил Ілияс с малых лет. Поэтому, Ілияс тоже, как отец и сапожник, и мастер, и певец и домбрист. С другой стороны научился от отца читать, изучал арабский. Все это помогал Ілияс разбудит интерес к литературе. От отца слышал много интересных рассказов, народные стихи. Народные стихи, сказки дал ему возможность жизнью народа, их мечтами, о большом будущем глубже знакомится.