По мнению писателя, это основополагающее чувство в жизни человека. Все герои писателя проходят испытание любовью. Именно это испытание оказывается самым главным и самым сложным.
<em> Насцечка — галоўная гераіня аповесці К.Чорнага «Насцечка». Яна вельмі акуратная, сціплая.</em>
<em> Па характары — рашучая, аптымістычная, смелая. Вось як апісвае сваю гераіню К.Чорны: «...бойкая і рухавая дзяўчынка, белатварая, з густымі валасамі, якія роўна ляжалі на яе галаве пад грабянцом. Да самых халадоў яна прыходзіла ў школу ў шарсцяной кофтачцы, інэрай, у карычневыя палоскі, а калі стала халадней, — пачала надзяваць на кофтачку чорнае ватовае паліто з простым бобрыкавым каўняром і вузенькім суконным паяском».</em>
<em> Дзяўчынку адразу палюбілі ў класе. Пачалі называць яе ласкава Насцечка. Яна добра вучылася, паважала сваіх аднакласнікаў, была простая, ніколі не выстаўляла сябе. Насцечка вельмі любіла свайго дзеда. Калі дзед захварэў, дзяўчынка ўзваліла на свае плечы ўсе гаспадарчыя клопаты: бегала ў магазін, паліла ў печы, варыла есці. Яна паводзіла сябе як дарослая гаспадыня, нікому не скардзілася і не прасіла дапамогі.</em>
<em> Насцечка любіла прыроду, захаплялася яе прыгажосцю, адчувала, «як шум ветру за акном пераходзіць у ціхую музыку, расплываецца ў штосьці невыразнае».</em>
<em> Насцечка адчувала сваю годнасць, магла пастаяць за сябе. За гэта яе ненавідзеў Серж — адзіны Насцечкін вораг.</em>
<span><em> Мне спадабалася гэта гераіня аповесці К.Чорнага. Яе можна было б узяць у сяброўкі. Такія людзі, як Насцечка, могуць быць сапраўднымі сябрамі, ніколі не падвядуць. Слушна заўважыла Насцечкава маці: «Дружба робіць вялікія справы.</em> I ў няшчасці, і ў радасці без дружбы чалавеку нельга быць...»</span>
Мой любимый дождик был на даче,когда мы с мамой пошли за грибами.Нам повезло,ведь мы были в курточках,тем самым мы укрылись от дождя.Сам дождь лил не сильно,а слабовато.Когда идет дождь -растут грибы.Вот закончился дождь и была грязь,но мы были в галошах и не боялись.Утром я увидела россу,и я вспомнила что вчера был дождик,мне так понравилась эта росса!Этот дождик стал самым моим любимым и веселым,потому что я была с мамой.
Название: "К Чадаеву"
Автор: А. Пушкин
Род: лирика
Вид: гражданская
Жанр: послание
Тема: рассказ автора о борьбе с неограниченной властью.
Идея: каждый народ имеет праву на свободу.
Художественные средства:
Эпитеты: тихая слава, юные забавы, власть роковая, вольность святая, пленительное счастье.
Обращение: мой друг, товарищ.
Оксюморон: тихая слава.
Сравнение: как сон, как утренний туман.
Метафора: горит желанье.
Я и услуги Хотабыча я загадал бы у него не всякие глупости какие загадывал мальчик пожелал бы всем здоровья пожелал счастья,доброты, и мира. Или же попросил не мешать никому жить не быть пустышкой мешающеюся под ногами посоветовал бы уйти в пригород или из пригорода! Имено так бы я сказал Хотабычу!