Сөздің бастапқы мағыналы бөлшегін түбір дейді. Мысалы: жолдастық, сауыншылар, мектептердің, көрінген т. б. сөздердің түбірлері — жол, сау, мектеп, көр. Себебі бұлар қосымшасыз тұрып та белгілі бір мағынаны білдіреді: жол — із немесе сапар, сау — сүт алу, мектеп — оқитын орын, көр — көзбен байқау. Осы түбірлерге жалғанған -дас, -тық (жолдастық деген сөзде) -ын, -шы (сауыншы деген сөзде), -тер, -діқ (мектептердің деген сөзде) -ін, -ген (көрінген деген сөзде) бөлшектері қосымша деп аталады.
Қосымша жеке тұрғанда ешбір мағына білдіре алмайды. Жоғарыдағы -дас, -тық, -ын т. б. дегендерде ешбір мән жоқ. Түбірге қосылғанда, оған бүтіндей жаңа мағына қосады, мысалы, жол — із я сапар болса, жолдас — жолға бірге шығатын адам я серік; не қосымша мән үстейді: мектеп — оқу оқитын орын болса, -тер деген қосымша сол мектептің біреу емес көп екенін ғана білдіреді. Сөйтіп, қосымша түбірсіз қолданылмайды және оның мәні тек түбір арқылы айқындалады. Қосымша екі түрлі: жұрнақ және жалғау. Жұрнақ өзі жалғанған сөздің мағынасын езгертеді немесе жаңа мағына тудырады.
Менің ойымша табиғатты қорғау керекпіз. мен бұны осылай түсінемін егер адамдар табиғатты қорғаса, табиғатымыз тап таза болушы еді.мен бұны осы деректермен дәлелдей аламын қазір табиғатымызды әртүрлі көліктердің түтіндері ластап жатыр
Салем. сен былесынба. бурында теледидар Кара тусты болганын. Жок. мен казыргы турлы тусты теледидарды былем. Ол заманда Теледидар аз болган.жане ол заман ушин кымбат. Ал казыр теледидарлар улкен .адамнын кобысы сатып ала алады
1. "Ақыл тіс" жинағына қандай шығармалар кірген 2."Ақыл тіс" жинағы қашан басып шығарылған 3."Қырғыннан құтқарған қарлығаштар" ертегісі не туралы 4.Жау қолбасшысы шалдан не деп сұрайды 5.Кім жау жүйкесін тоздырады