Рамантызм – надзвычай важны этап у развіцці культуры, гэта сапраўдная рэвалюцыя ў мастацтве, не толькі ў літаратуры. Рамантыкі падпарадкавалі сабе тэатр, жывапіс, музыку, філасофію, многія гуманітарныя навукі. А ў літаратуры тэмп развіцця надзвычай паскорыўся, новыя плыні і напрамкі ўзнікалі і развіваліся нават за месяцы. Як ні ў адну іншую эпоху, літаратура рамантызму звязана з філасофіяй. Рамантыкі сцвярджалі веру ў панаванне духоўнага пачатку ў жыцці, падпарадкаванне матэрыі духу.
Адным з выдатных пісьменнікаў-рамантыкаў быў Ян Баршчэўскі. Вяршыняй творчасці пісьменніка стала кніга "Шляхціц Завальня, або Беларусь у фантастычных апавяданнях". Яна складаецца з чатырнаццаці апавяданняў міфалагічна-фальклорнага зместу, сюжэты якіх скаладаюць аповеды падарожнікаў у доме шляхціца Завальні падчас доўгіх зімовых вечароў. Усе апавяданні глыбока павучальныя і ў той жа час займальныя.
Найбольш цікавыя апавяданні "Плачка" і "Сын Буры". "Плачка" - адно з самых незвычайных апавяданняў кнігі. У гэтай гісторыі апісваецца незвычайная прыгожая кабета, якая з'яўляецца ў пакінутых дамах, у пустых касцёлах і на руінах. На яе вачах заўсёды блішчэлі слёзы, з-за таго людзі называлі яе Плачкай. Вобраз Плачкі сымвалізуе, што ў чалавека на першым месце павінны быць не матэрыальныя, а духоўныя каштоўнасці. Яна плача, бо іх, каштоўнасці, не бачаць, не разумеюць, ганяюцца за ўяўным, несапраўдным.
У апавяданні "Сын Буры" сляпы Францішак расказвае пра сваю сустрэчу з дзіўным пілігрымам, які назваў сябе Сынам Буры. У час буры гэты чалавек не хаваўся ад дажджу і ветру. Сын Буры расказаў, як некалі каля беднай хаціны сваіх бацькоў спаткаў Плачку, апранутую ў сукенку вясёлкавых колераў і з кветкамі на галаве. Плачка паказала юнаку далёкі свет, над якім пад аблакамі кружылі арлы. Хлопе вырашыў пабачыць, што дзеецца на свеце, і з таго часу блукае па зямлі. Сын Буры - чалавек, апантаны вечнай прагай творчасці, пошуку ісціны, пазнання, дзеяння.
Вобразы Плачкі і Сына Буры арыгінальны і не сустракаюцца ў іншых славянскіх літаратурах. Кніга "Шляхціц Завальня" ўздымае перш за ўсё маральна-этычныя праблемы. Але паўстаюць яны ў цікавых міфалагічных вобразах.
Да пуцёў вызвалення сваёй бацькаўшчыны у кожнага чалавека існуе сваё меркаванне. Янка Купала ў сваім творы “Раскіданае гняздо” апісвае найбольш распаўсюджаныя ў краіне спосабы барацьбы з хлуснёй.Больш за усіх ў творы мне спадабаўся Сымон. Бо толькі ён адзін дабіваўся заўсёды праўды, няхай і праз суд. Але Сымон ніколі не звяртаўся за дапамогай да пана Геты.
Сымон – малады чалаек, які упэўнены ў сабе і сваіх моцах, ён праўдай жадаў вярнуць родную зямлю. І на мой погляд такі спосаб Сымона з’яўляецца эфектыўным.
Што касаецца Зоські, дык тая дабівалась праўды каханнем да пана. Яна быццам бы прыносіла сябе ў ахвяру, такім чынам каб вярнуць сабе родную зямлю, жыццё, дапамагчы сваім родным.
Данілка таксама меў свій шлях вызвалення радзімы.Даніла думаў, што трэба яму зрабіць скрыпку, з дапамогай яе яго сям’я зможа забыцца на гора, з музыкай стане жыць весялее. Ды і музыка дапамагае ў жыцці чалавеку у моманты цяжкіх абставін.
Сам пісьменнік лічыў, што з дапамогай літаратуры можна расказаць людзям усю праўду чалавечага жыцця. І гэта сапраўды так. З твораў мы даведваемся пра жыцё простых сялян і іх умовы.
Купала у торы апісвае пошукі сваёй радзімы да шляху новага жыця.Героі твора павінны насйсці шлях ў рэальным становішчы і працягваць жыць далей.Сымон з Зоськай вельмі не падобныя каб ісці адным шляхам.
Сымон вырашае, што трэба адстойваць свой погляд сілай, для гэтага ён носіць з сабой сякеру.<span>Кветкі з’яўляюцца сімвалам Зоські. Яна сваё жыццё будуе на дабрыні і каханні</span>
Я.Колас "Новая зямля" (акалічнасці падкрэсленыя)
1. <u>Пад рукою</u>
Таўкліся дзеці, заміналі
Або смяяліся, спявалі.
2. <span>Прыйшла і маці <u>з агарода</u>.
3. </span><span><u>З-за рэчкі</u> ціснуцца каровы.</span>
Наступила восень. Лес стау́ вельми пригожы. Быццам нехта з фарбами прайшоу́ся и размалявау у́се дрэвы. Так сама и клён. Стать ён у прыгожым адзени. Яно барвовага, чырвонага колеру. Ёсць жоу́ты и аранжавы. Вельми пригожа. Мне гэта вельми падабаецца)
Беларусу і ў Парыжы буде сніцца бяроз і сосен медзь, таму што дзе б не быў сапраўдны беларус, у якой часцы свету, дзе б не было вельмі прыгожа, то ўсё роўна ён будзе прывіваць любоў да сваёй Радзімы. Тые месцы будуць воку любыя на якіх ён нарадзіўся і увесь час жыў. І дзе б ён не быў усе роўна яму будуць успамінацца родныя мясціны.