Менің мектебім - менің мақтанышым. Мектепке бірінші рет келген кезде, өзімді теңізге батып бара жатқан бала секілді сезіңдім, уақыт өте, маған көмекке қайықтар келді, яғни ұстаздарым. Əрине, жел жағаға қарай апармаса, мен қайықтан шығалмаушы едім. Басында, барлығымызда тезірек жағаға жетуге талпынамыз, ал қазір ойланып көрсем, біздің теңізіміз, яғни біздің мектебіміз, екінші үйіміз сияқты. Қазір мен жағаға жеткімде келмейд, себебі мен өзімді мектепте емін-еркін сезінем. Бұл жерде менің достарым, сыныптастарым, сүйікті мұғалімдерім. Олар маған əрқашанда көмектесуге дайын, себебі барлығымыз бір отбасымызғой. Қорытындылап айтқанда, мен өз мектебімді құрмет тұтам. Мектебім-алтын бесігім, көркей бер, мектебім
Ответ:
-Сәлем.
-Сәлем.
-Қалың қалай?
-Жақсы.
-Бұл не?
-Бұл кітап.
-Кітап қандай?
-Кызыл кітап
-Кызыл кітап не үшін қажет?
-Кызыл кітап жануарлар және өсімдіктер қорғайды.
-Сау бол.
-Сау бол.
Біздің саяжайымыз бар. Саяжай жанынан үлкен арық өтеді. Сол арықтан саяжайды суғарамыз. Саяжайда жемістің әр түрі бар. Көкөністерді де базардан алмаймыз, өзіміздің саяжайда өседі. Саяжайда еңбек етумен қатар жақсы демалып та қаламыз. Суға түсеміз, балық аулаймыз.
Ерте заманда ақ бидай өз бетімен өседі екен.Бір жылы қуаңшылық болады.Күннің аптабынан өсімдік қатты тарығады.Сол кездері тіршілік үшін таласқан басқа өсімдіктер Ақ бидайды қаумалап ,алқымға ала бастайды.Тамыры мықтылар ақ бидай өсіп тұрған жердін ылғалын тартып алып ,оған күн сәулесін түсірмеуге тырысады.Ақ бидайдың жағдайы нашарлай бастайды.Ақ бидай аңдардан, құстардан көмек сұрайды.Бірақ оның өтінішіне ешкім құлақ аспайды.Енді өлдім деген кезде Ақ бидайға садақ асынған аң аулап жүрген адам тап болады.Ақ бидай оған өз жағдайын айтып одан көмек сұрайды.Адам Ақ бидайға көмектесуге кіріседі.Ақ бидайдың айналасындағы арам шөптердің бәрін жұлып тастайды, содан кейін ағып жатқан бұлақтан қос уысын толтырып су алып келеді.Әлсіреп қалған Ақ бидай суға қанып ,бой түзеп құлпырып өсе береді.Күзде бидай пісіп ,адамға тарту етеді.Адам сыйға алған дәнін бір күз, бір қыс сақтайды.Көктемде жерді қопсытып әлгі дәнді себеді.Жаз бойы арам шөбін жұлып ,суғарып баптап тұрады.Күзде бір дорба бидай алады.Содан кейін бір қап,жүз қап бара, бара мол өнім алатын болды.Адам мен Ақ бидайдың достығы ерте заманда осылай басталған екен.
Вот короче вот так вот...............
