Үш-ақ нәрсе адамныңң қасиеті;ыстық қайрат,нұрлы ақыл,жылы жүрек
Жомарт-бергенін айтпас
Сіз-әдеп,біз-көмек
Сәлемнің де сәті бар
Арам табақтан,адал ас өтпейді
Тәуелсіздік жылдары Қазақстанның жаңа мемлекетін және оның саяси жүйесін қалыптастыру оңай болған жоқ. Бұл үрдіс өте қайшылықты, тартысты, қателіктер мен қатерлер арқылы жүргенін ашық айту қажет.
Қазақстан мемлекеті нысаны мен табиғатын анықтауда ХХ ғасырдың 90-шы жылдарында еліміздің саяси басшылығы мен интеллектуалдық күштері алдында аса күрделі міндеттер тұрды.
Сол тарихи да тағдырлы уақытта дербес мемлекетті құру ісіндегі төтенше жауапкершілікті өзіне алған Н. Назарбаев былай деп толғанады: «Қазіргі сарапшылар белгілі бір саяси режим жайында баға бергенде, оның мойнындағы міндеттерді ескермей, баға беруге тырысады. Ол мемлекетті қалыптастыру, бір экономикалық жүйеден екінші бір экономикалық жүйеге көшу, демократиялану процесін дамыту, әлеуметтік және ұлтаралық орнықтылықты сақтау және нығайту, сыртқы саяси бағыттар желісін тарту… Ұлттық жаңару, мемлекеттікті қалпына келтіру әрдайым оп-оңай жүзеге аса бермейді» [1, 128 б.].
Тәуелсіз Қазақстан мемлекетінің қалыптасу кезеңі бұрынғы КСРО аумағында саяси, әлеуметтік экономикалық мүдделер мен қатынастардың ерекше шиеленісуі үдерісімен қабаттаса жүрді. Әлеуметтік топтардың мүдделері мен қажеттерін бұрынғы саяси режим қанағаттандыра алмады. Оның ішіндегі ең өткір, шетін тұрғандары – азаматтардың саяси, экономикалық және әлеуметтік құқықтарын кеңейту, сөз бостандығы, ұлттар мен этностардың тіл, мәдениет саласындағы сұраныстарын мүмкіндігінше қанағаттандыру, азаматтардың қауіпсіздігін нығайтып, азаматтық татулық пен қоғамдық тәртіпті нығайту еді. Қазақстанның болашақ мемлекеттік дамуы туралы берік, сындарлы тұжырымдама әлі қалыптаспаған еді.
Ол кездегі еліміз алдында тұрған ең күрделі проблема мемлекетті қалыптастыру еді. Мемлекет – саяси жүйенің аумақтық, заңды, жария, егемен, легитимді, құқықты, жоғары деңгейде институттанған, жалпыға бірдей әмбебап ұйымы. Ол қоғамның саяси жүйесінің бір бөлігі бола отырып, мақсатты, жария, ашық, заңды, ел мен халықтың егемендігінің бірден бір көзі, субектісі және егесі ретінде қызмет істейді. Мемлекет саяси жүйенің бір бөлігі, ал ол сонымен бірге, оның барлық кіші жүйелері мен салаларын қамтитын, біріктіретін, заңдар аясында олардың бүкіл қызмет-тіршілігін реттейтін, олар үшін біртұтас, ажырамас және бөлінбес ұйым болып табылады. Ғылыми әдебиетте мемлекеттің негізгі аса маңызды, сөзсіз, қоғамдық қатынастар табиғаты мен мүдделеріне жауап беретін және тиімді мемлекет құру мүддесіне сәйкес келетін белгілеріне отандық және шетелдік зерттеушілер дәлелдеуі бойынша мыналар жатады: аумағының; азаматтығы бойынша біріккен халқының; белгілі ішкі және сыртқы функциялары анықталған, бұларда саралап, ауқымы мен міндеттерін анықтаған, қоғамдық қатынастардың барлық саласын реттеуге қабілетті, қажетті адами, материалдық және қаржылық ресурстарға ие тармақталған басқару аппаратының болуы; халықаралық қауымдастық мойындаған шекарасы; елдің егемендігін, тұтастығын, қорғанысын, азаматтарының қауіпсіздігін қамтамасыз ететін ұлттық армиясының, құқық қорғау органдарының (сот, прокуратура, милиция, арнайы қауіпсіздік қызметтері және т.б.) болуы.
Ту –
мемлекеттің басты рәміздерінің бірі бейнелейтін, оның егемендігі мен ұқсастығы.
Ту — ол тіркелген бауғаға бекітілген мата мен түстегі, әдетте бейнеленген
елтаңба немесе эмблема. Ту ежелден қызметін атқарды елдің халқын біріктіру және
оны сәйкестендіру белгілі бір мемлекеттік бар.Тәуелсіз Қазақстанның мемлекеттік
туы ресми түрде 1992 жылы қабылданды. Оның авторы-белгілі суретші Шәкен
Ниязбеков. Қазақстан Республикасының мемлекеттік туы-тік бұрышты көгілдір
түсті, ортасында күн сәулелері, астында – қалықтап ұшқан қыран.
Елтаңбасы – мемлекеттің басты рәміздерінің
бірі. Термині "герб" (елтаңба неміс сөздер "erbe" (мұра)
деген мағынаны білдіреді тұқым қуалайтын ерекшелік белгісі – үйлесімі пішіндер
мен заттардың құлшыныстың. Егеменді Қазақстанның елтаңбасы ресми түрде 1992
жылы қабылданды. Оның авторлары-белгілі сәулетшілер Жандарбек Мәлібеков пен
Шот-Аман Уәлиханов.Қазақстан Республикасының мемлекеттік елтаңбасы шеңбер
(дөңгелек) – бұл символ, өмір мен мәңгіліктің, ол пайдаланған ерекше почетом
арасында Ұлы дала көшпенділерінің. Шаңырақ – киіз үйдің басты жүйе құраушы
бөлігі нысан бойынша напоминающая көктегі күмбез болып табылатын бірі
тіршіліктің көшпенділерінің дәстүрлі мәдениетінде. Республиканың Мемлекеттік
елтаңбасында шаңырақтың бейнесі – символы ортақ қонысының, біртұтас Отанының
барлық халықтардың. Басты мақсатымыздан ауытқымай, беріктігі және орнықтылығы
шаңырақтың байланысты сенімділігін, оның барлық уықтардың (тіректер).
Мифтік
қанатты аттар – тұлпарлар мемлекеттік елтаңбадағы геральдикалық элемент болып
саналады. Бағзы замандағы тұлпар бейнесі ерте заманнан бері бейнелейді сияқты
ұғымдар батылдық, адалдық және күші. Қанаттары символизируют сан ғасырлық
арманын көпұлтты Қазақстан халқының қуатты және гүлденген мемлекет құру. Олар
туралы куәландырады таза ой ұмтылуға дәйекті жетілдіру және жасампаздық дамыту.
Алтын қанаттары сондай-ақ, алтын масақтар мен қазақстандықтардың
еңбексүйгіштігін және еліміздің материалдық игілігін.
Әнұран – басты рәміздерінің бірі.
"Әнұран" терминінің өзі гректің "gimneo" термині
"салтанатты ән". Әнұран ретінде, маңызды дыбыстық символика бар кілт
мәні үшін тиімді әлеуметтік-саяси бірігуде және еліміздегі азаматтарды этномәдени
біртұрпаттылықта айтарлықтай мағына береді.
Тәуелсіз
Қазақстанның тарихында мемлекеттік әнұран-елдің бекітіліп, екі рет – 1992 және
2006 жылдары.
Катя әкесімен циркке барды.Циркте иттер ойнады, маймылдар биледі.Аю мотоциклмен жүрді.Аңдар доппен ойнады.Оларға паровоз келді.Паровоздың машинисі мысық болды,Клоун балаларды күлдірді.Циркте өте қызық болды.