Міне, қыркүйек туды, күз келді. Күн қысқарып, түн ұзарды. Аспаннан бұлттар қаптап, сіркіреп жаңбыр да жауып тұр. Күн сирек көрініп, аз жылытады. Анда-санда таңертең салқын болып қояды. Өткір суық жел арық малды, жұқа киімдіні тоңдыра бастады. Жұрт күземін алған, киізін де басып алды. Маса, шыбын, құрт-құмырсқа жоқ болып кетіпті, құстар да жылы жаққа ұша бастады. Қарлығаштар көптен көрінбейді. Аспанда тырналар да тізіліп ұшып барады. Ағаштардың жапырақтары сарғайып түсіп шөптер де қурап қалған. Егіншілер астығын жинап алып, шашындыда әр жерде ғана жаңбырға сарғайған шошақтар тұр, оларды де иелері тасып алуға шана жолын күтіп отыр. Ел тегіс биесін ағытыпалар от басында отыр. Жаз рақат болса да, киіз үйдің күзді күні суығы-ай!
<span>
</span>
Адам-табиғатын бір бөлшегі.Жарқырап шыққан кун ,таза ауа,мөлдір су,ну орман адамға қуат беріп,онын жан дуниесін мейірлендіре туседі.
ТАбиғаты суюім оған деген қУштарлықтан,онын уйлесімділігі мен сулулығына тəнті болудан басталды .
Табиғатты суиемін,жəне оны қорғауға барымды саламын.
Топас--ой өрісі нашар
жынды--ақыл есі кем
Мен өмірді сүйемін
Біз баламыз ғой, өмірдің мәнін түсіне бермейміз. Ата-анам өмірдің баға жетпес тағдырдың бізге сыйы екенін, оны сүйіп бағалау керек екенін әрдайым айтып отырады. Бірақ, мен оның мағынасына түсінбеуші едім. Енді ұқтым, тек өлім мен өмір арасындағы арпалысты бастан кешіргеннен кейін. Біз дәрігерлердің еңбегін бағаламайды екенбіз. Олар менің өмірім үшін күндіз түні аянбай еңбек етті. Мен аман қалдым. Қазір бәрі қалпына келді, қиындықтар артта қалды. Мен өмір сүргім келеді, өмірдің қымбат екенін білдім. Өмір мен сені сүйемін,- деп қуаныштан айқайлағым, әлемге жар салғым келеді. Мен өмірді сүйемін
Менин уйiм
Мен каланын орталык ауданында турамын. Ен улкен саулетти заулим уйлер орналаскан, касымызда бала -бакша,i мектеп бар Менинуйiмнин тобесi биiк ,ауасы кен ,терезелерден кун нуры тусiп турады. 5 болмели уй менин сабак карайтын жане жататын бомелерим жеке ари таза мен озимди бакытты сезинем.
кешириниз менде казакша алфавит жок